پرسش:

طریق خواندن نماز جعفر طیار را می خواستم توضیح دهید؟تشکر

پاسخ:

با سلام و ادب

خدمت شما عرض کنم که نماز حضرت جعفر عليه السلام اكسير اعظم و كبريت احمر است و به سندهاى بسيار معتبره با فضيلت بسيار كه عمده آمرزش گناهان عظيمه است وارد شده و افضل اوقات آن صدر نهار جمعه است و آن چهار ركعت است به دو تشهد و دو سلام در ركعت اول بعد از سوره حمد إذا زلزلت مى‏خواند و در ركعت دوم سوره و العاديات و در ركعت سوم إذا جاء نصر الله و در ركعت چهارم قل هو الله أحد و در هر ركعت بعد از فراغ از قرائت پانزده مرتبه مى‏گويد
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ
* * *
و در ركوع همين تسبيحات را ده مرتبه مى‏گويد و چون سر از ركوع بر مى‏دارد ده مرتبه و در سجده اول ده مرتبه و بعد از سر برداشتن ده مرتبه و در سجده دوم ده مرتبه و بعد از سر برداشتن پيش از آنكه برخيزد ده مرتبه در هر چهار ركعت چنين مى‏كند كه مجموع سيصد مرتبه شود
شيخ كليني از ابو سعيد مدائني روايت كرده كه حضرت صادق عليه السلام به من فرمود آيا تعليم نكنم ترا چيزى كه بگويى آن را در نماز جعفر گفتم بلى تعليم فرما فرمود چون در سجده آخر چهار ركعت نماز رسيدى و از تسبيحات فارغ شدى بگو

سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ الْوَقَارَ
 منزه است خدايى كه لباس عزت و وقار در بر اوست
سُبْحَانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَ تَكَرَّمَ بِهِ‏
 منزه است خدايى كه به بزرگى خود بر ما كرم و احسان مى‏فرمايد
سُبْحَانَ مَنْ لاَ يَنْبَغِي التَّسْبِيحُ إِلاَّ لَهُ‏
 منزه است خدايى كه تسبيح روا نيست مگر براى او
سُبْحَانَ مَنْ أَحْصَى كُلَّ شَيْ‏ءٍ عِلْمُهُ‏
 منزه است خدايى كه علمش به هر چيز محيط است
سُبْحَانَ ذِي الْمَنِّ وَ النِّعَمِ سُبْحَانَ ذِي الْقُدْرَةِ وَ الْكَرَمِ‏
 منزه است خداى صاحب نعمت و منت منزه است خداى صاحب قدرت و مكرمت
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ‏
 خدايا از تو درخواست ميكنم به عهدهاى عزت عرش تو (كه اسرار علم توست) و منتهاى رحمت كتاب تو (كه حقايق توحيد و معرفت است)
وَ اسْمِكَ الْأَعْظَمِ وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّةِ الَّتِي تَمَّتْ صِدْقاً وَ عَدْلاً
 و به اسم اعظم تو و به كلمات تام و كامل تو (كه انبياء و اولياء تواند) كه از جهت صدق و راستى و عدالت به حد كمال رسيد
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا
 كه بر محمد (ص) و آل محمد (ع) درود فرستى و حاجتهاى مرا برآورى.

بجاى اين كلمه حاجات خود را بخواهد شيخ و سيد از مفضل بن عمر روايت كرده‏اند كه گفت ديدم روزى حضرت امام جعفر صادق عليه السلام را كه نماز جعفر بجا آوردند پس دستها را بلند كردند و اين دعا خواندند
يَا رَبِّ يَا رَبِ‏
* * *
به قدرى كه يك نفس وفا كند
يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ‏
* * *
به قدر يك نفس‏
رَبِّ رَبِ‏
* * *
باز به قدر يك نفس‏
يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ‏
* * *
باز به قدر يك نفس‏
يَا حَيُّ يَا حَيُ‏
* * *
به قدر يك نفس‏
يَا رَحِيمُ يَا رَحِيمُ‏
* * *
باز به قدر يك نفس‏
يَا رَحْمَانُ يَا رَحْمَانُ‏
* * *
هفت مرتبه‏
يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏
* * *
هفت مرتبه‏
پس خواندند
اللَّهُمَّ إِنِّي أَفْتَتِحُ الْقَوْلَ بِحَمْدِكَ وَ أَنْطِقُ بِالثَّنَاءِ عَلَيْكَ وَ أُمَجِّدُكَ وَ لاَ غَايَةَ لِمَدْحِكَ‏
 خدايا من به حسن ستايش تو افتتاح سخن مى‏كنم و زبان به ثناى تو مى‏گشايم و مجد و بزرگوارى تو را مدح مى‏گويم در صورتى كه مدح و ثناى تو را حد و نهايت نيست
وَ أُثْنِي عَلَيْكَ وَ مَنْ يَبْلُغُ غَايَةَ ثَنَائِكَ وَ أَمَدَ مَجْدِكَ وَ أَنَّى لِخَلِيقَتِكَ كُنْهُ مَعْرِفَةِ مَجْدِكَ‏
 و كيست كه به منتهاى مجد و ثناى تو تواند رسيد و مخلوق تو را كجا ياراى آنكه به كنه معرفت و مجد و بزرگى تو رسد
وَ أَيَّ زَمَنٍ لَمْ تَكُنْ مَمْدُوحاً بِفَضْلِكَ مَوْصُوفاً بِمَجْدِكَ عَوَّاداً عَلَى الْمُذْنِبِينَ بِحِلْمِكَ‏
 چه زمانى بوده كه تو ممدوح به فضل و احسان موصوف به مجد و كرامت نبوده‏اى تو بر گنهكاران به حلم و بردبارى بسيار احسان كنى
تَخَلَّفَ سُكَّانُ أَرْضِكَ عَنْ طَاعَتِكَ فَكُنْتَ عَلَيْهِمْ عَطُوفاً بِجُودِكَ جَوَاداً بِفَضْلِكَ عَوَّاداً بِكَرَمِكَ‏
 و هر چه ساكنان زمين از اطاعتت سرپيچى كنند باز تو بر آنها از لطف مهربان خواهى بود و به فضل و احسان بخشش خواهى كرد و به كرم عطا خواهى فرمود
يَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ‏
 اى كه به جز تو خدايى نيست كه نعمت بخشنده و صاحب جلال و كرامتى.

پس حضرت فرمود كه اى مفضل هر گاه تو را حاجت ضرورى بوده باشد نماز جعفر را بكن و اين دعا را بخوان و حوائج خود را از خدا طلب كن كه برآورده مى‏شود ان شاء الله تعالى‏