سلام
این هایی که می گویم درون دینی نیست بلکه برون دینی است.
در مورد زن و مرد خصوصیات زیر باید مد نظر قرار داده شود:
الف) از لحاظ جسمی:
مرد به طور متوسط، درشت‌اندام تر است و زن، کوچک‌اندام تر، مرد، بلندقدتر است و زن، کوتاه قدتر. مرد، خشن تر است و زن، ظریف‌تر. صدای مرد، کلفت تر و خشن تر است و صدای زن، نازک‌تر و لطیف تر. رشد بدنی زن، سریع‌تر است و رشد بدنی مرد، بطی ءتر؛ حتی گفته می شود: جنین دختر از جنین پسر، سریع‌تر رشد می کند. رشد عضلانی مرد و نیروی بدنی او، از زن بیشتر است. مقاومت زن در مقابل بسیاری از بیماری ها، از مقاومت مرد بیشتر است.
زن زودتر از مرد، به مرحلة بلوغ می رسد و زودتر از مرد هم از نظر تولید مثل، از کار می افتد.
دختر زودتر از پسر به سخن می آید.
مغز متوسط مرد، از مغز متوسط زن، بزرگ‌تر است، ولی با در نظر گرفتن نسبت مغز به مجموع بدن، مغز زن از مغز مرد بزرگ‌تر است.
ریة مرد، قادر به تنفس هوای بیشتری از ریة زن است. ضربان قلب زن، از ضربان قلب مرد، سریع‌تر است.
ب) از لحاظ روانی:
میل مرد به ورزش و شکار و کارهای پر حرکت و جنبش، بیش از زن است.
احساسات مرد، مبارزانه و جنگی و احساسات زن، صلح‌جویانه و بزمی است.
مرد متجاوزتر و غوغاگرتر است و زن آرام‌تر و ساکت تر.
زن از توسل به خشونت دربارة دیگران و دربارة خود پرهیز می کند و به همین دلیل، خودکشی زنان، کمتر از مردان است. مردان در کیفیت خودکشی نیز از زنان خشن ترند.
مردان به تفنگ، دار، پرتاب کردن خود از روی ساختمان های مرتفع، متوسل می شوند، و زنان به قرص خواب آور و تریاک و امثال اینها.
احساسات زن از مرد، جوشان‌تر است، زن از مرد سریع الهیجان تر است؛ یعنی زن در مورد اموری که مورد علاقه یا ترسش هست، زودتر و سریع‌تر تحت تأثیر احساسات خویش قرار می گیرد و مرد، سرد مزاج‌تر از زن است.
زن طبعا به زینت و زیور و جمال و آرایش و مدهای مختلف، علاقة زیاد دارد و برخلاف مرد، احساسات زن، بی‌ثبات تر از مرد است.
زن از مرد، محتاط‌تر، مذهبی تر، پرحرف تر و ترسوتر و تشریفاتی تر است. احساسات زن، مادرانه است و این احساسات از دوران کودکی در او نمودار است.
علاقه زن به خانواده و توجه ناآگاهانة او به اهمیت کانون خانوادگی، بیش از مرد است. زن در علوم استدلالی و مسائل خشک عقلانی، به پای مرد نمی رسد؛ ولی در ادبیات، نقاشی و سایر مسائل که با ذوق و احساسات مربوط است، دست کمی از مرد ندارد.
مرد از زن بیشتر قدرت کتمان راز دارد و اسرار ناراحت کننده را در درون خود حفظ می کند و به همین دلیل ابتلای مردان به بیماری ناشی از کتمان راز، بیش از زنان است.
زن از مرد، رقیق القلب تر است و فورا به گریه و احیانا به غش متوسل می شود.
ج) از نظر احساسات به یکدیگر:
مرد بندة شهوت خویشتن است و زن در بند محبت مرد است. مرد زنی را دوست می دارد که او را پسندیده و انتخاب کرده باشد و زن مردی را دوست می دارد که ارزش او را درک کرده باشد و دوستی خود را قبلا اعلام کرده باشد.
مرد می خواهد شخص زن را تصاحب کند و در اختیار بگیرد و زن می خواهد دل مرد را مسخر کند و از راه دل او، بر او مسلط شود.
مرد می خواهد از بالای سر زن بر او مسلط شود و زن می خواهد از درون قلب مرد، بر مرد نفوذ کند. مرد می خواهد زن را بگیرد و زن می خواهد او را بگیرند. زن از مرد، شجاعت و دلیری می خواهد و مرد از زن، زیبایی و دلبری.
زن حمایت مرد را گران‌بهاترین چیزها برای خود می شمارد. زن بیش از مرد، قادر است بر شهوت خود مسلط شود.
شهوت مرد، ابتدایی و تهاجمی است و شهوت زن، انفعالی و تحریکی. صرف‌نظر از این‌که تفاوت های زن و مرد موجب تفاوت هایی در حقوق و مسئولیت های خانوادگی زن و مرد می شود یا نمی شود، اساسا این مسئله، یکی از عجیب ترین شاهکارهای خلقت است؛ درس توحید و خداشناسی است؛ آیت و نشانه ای است از نظام حکیمانه و مدبرانه جهان و نمونة بارزی است از این‌که جریان خلقت، تصادفی نیست و طبیعت، جریانات خود را کورمال کورمال، طی نمی کند و دلیل روشنی است از این‌که بدون دخالت دادن اصل «علت غایی»، نمی توان پدیده های جهان را تفسیر کرد.
دستگاه عظیم خلقت برای این‌که به هدف خود برسد، نوع را حفظ کند، جهاز عظیم تولید نسل را به وجود آورده است؛ دائما از کارخانة خود، هم جنس نر به وجود می آورد و هم جنس ماده و در آن جا که بقا و دوام نسل، احتیاج دارد به همکاری و تعاون دو جنس، مخصوصا در نوع انسان، برای این‌که این دو را به کمک یکدیگر در این کار وادارد، طرح وحدت و اتحاد آنها را ریخته است و کاری کرده است که خودخواهی و منفعت‌طلبی که لازمة هر ذی‌حیاتی است، تبدیل به خدمت و تعاون و گذشت و ایثار گردد، آنها را طالب هم‌زیستی با یکدیگر قرار داده است و برای این‌که طرح کاملا عملی شود و جسم و جان آنها را بهتر به هم بپیوندد، تفاوت های عجیب جسمی و روحی در میان آنها قرار داده است و همین تفاوت هاست که آنها را بیشتر به یکدیگر جذب می کند؛ عاشق و خواهان یکدیگر قرار می دهد.
اگر زن دارای جسم و جان و خلق و خوی مردانه بود، محال بود که بتواند مرد را به خدمت خود وادارد و مرد را شیفتة وصال خود نماید و اگر مرد همان صفات جسمی و روانی زن را می داشت، ممکن نبود زن او را قهرمان زندگی خود حساب کند و عالی ترین هنر خود را صید و شکار و تسخیر قلب او به حساب آورد. مرد، جهان‌گیر و زن، مردگیر آفریده شده است.
قانون خلقت، زن و مرد را طالب و علاقه مند به یکدیگر قرار داده است؛ اما نه از نوع علاقه ای که به اشیاء دارند.
علاقه ای که انسان به اشیاء دارد، از خودخواهی او ناشی می شود؛ یعنی انسان، اشیا را برای خود می خواهد؛ به چشم ابزار به آنها نگاه می کند و می خواهد آنها را فدای خود و آسایش خود کند؛ اما علاقة زوجیت، به این شکل است که هر یک از آنها، سعادت و آسایش دیگری را می خواهد و از گذشت و فداکاری دربارة دیگری، لذت می برد. نه تنها علاقة خانوادگی زن و مرد به یکدیگر با علاقه به اشیا فرق می کند، علاقة خود آنها به یکدیگر نیز متشابه نیست؛ یعنی نوع علاقة مرد به زن، با نوع علاقة زن به مرد، متفاوت است. با این‌که تجاذب طرفینی است، اما بالعکس اجسام بی‌جان، جسم کوچک‌تر، جسم بزرگ‌تر را به سوی خود می کشاند.
آفرینش، مرد را مظهر طلب و عشق و تقاضا و زن را مظهر محبوبیت و معشوقیت قرار داده است. احساسات مرد، نیازآمیز و احساسات زن، نازخیز است.
احساسات مرد، طالبانه و احساسات زن، مطلوبانه است. چندی پیش یکی از روزنامه های خبری، عکس یک دختر جوان روسی را که خودکشی کرده بود، چاپ کرده بود. این دختر در نوشته ای که از او باقی مانده، نوشته است: هنوز مردی مرا نبوسیده است.
بنابراین، زندگی برای من قابل تحمل نیست. برای یک دختر، این جهت، شکست بزرگی است که محبوب مردی واقع نشده است و مردی او را نبوسیده است؛ اما پسر جوان، کی از زندگی نومید می شود؟ وقتی که دختری او را نبوسیده است؟ خیر، وقتی که دختری را نبوسیده باشد. آن چه در بالا بدان اشاره شد، بیان کوتاهی بود از تفاوت های طبیعی و ذاتی میان زن و مرد و آن‌چنان که قبلاً هم گفتیم، منشأ تفاوت حقوق در نظر گرفته شده برای زن و مرد در اسلام، همین تفاوت های موجود میان آنهاست. البته می توان به طور جداگانه و مستقل دربارة هر یک از حقوق اسلامی (از جمله حقوق اقتصادی و اجتماعى، مانند حق مهر و نفقه، حق طلاق، حق ارث و...) و فلسفة تفاوت های میان آنها برای زن و مرد، بحث‌های مفصلی را انجام داد که از حوصلة این مطلب خارج است و به فرصت جداگانه‌ای نیاز دارد.
موفق باشید