پرسش:
چرا نزديكي در اوّل و وسط و آخر ماه حرام است؟ فلسفه اين كار چيست؟
پاسخ:
با سلام و ادب
عمل نزديكي با همسر در روز و در اوّل و وسط آخر ماه حرام نيست؛ فقط در برخي مواقع كراهت دارد؛ يعني اگر انجام نشود، بهتر است. مواردي كه نزديكي با همسر كراهت دارد، عبارت است از: در شبي كه ماه گرفتگي يا در روزي كه خورشيد گرفتگي باشد؛ نيز در روزي كه زلزله يا بادهاي شديد بوزد. هم چنين بعد از اذان صبح تا طلوع آفتاب و در شبهاي محاق (28 و 29 و 30 ماههاي قمري) نيز در شب اوّل هر ماه قمري، غير از ماه رمضان و در نيمه هر ماه و در شب چهارشنبه، هم چنين در شب عيد قربان و فطر كراهت دارد. شايد مراد اين باشد كه اگر كسي بخواهد در اين شبها آميزش، بچه دار شود، آثار منفي در فرزند به جا ميگذارد، همان طور كه از روايات اين باب استفاده ميشود، مثلاً در انتهاي روايت امام باقر(ع) و امام صادق(ع) آمده است: "فيرزق مِن جماعه و لداً فيري ما يحبّ؛ از آميزش، فرزندي بدو ميرسد كه خوش ندارد." يا "فيري في ولده ذلك ما يحبّ؛ شاهد به دنيا آمدن فرزندي خواهد بود كه خوش ندارد".
پيامبر(ص) به علي(ع) فرمود: "فإنّه يتخوف علي ولد من يفعل ذلك الخبل". از مجموعه اينها و ديگر روايات استفاده ميشودكه علّت كراهت در اين موارد خوف از معيوب شدن فرزند ميباشد.(1)
در عين حال چون اصل مسئله حرام نبوده و صرفاً كراهت دارد، فلسفه و علتي كه براي آنها بيان شده، قطعي و يقيني نيست و صرفاً جنبه احتياطي دارد. همه روايات وارد شده در اين باب، قطعي و يقيني و داراي سند صحيح نميباشد.
1. وسائل الشيعه، ج 14، ص 84 به بعد.
چرا نزديكي در اوّل و وسط و آخر ماه حرام است؟ فلسفه اين كار چيست؟
پاسخ:
با سلام و ادب
عمل نزديكي با همسر در روز و در اوّل و وسط آخر ماه حرام نيست؛ فقط در برخي مواقع كراهت دارد؛ يعني اگر انجام نشود، بهتر است. مواردي كه نزديكي با همسر كراهت دارد، عبارت است از: در شبي كه ماه گرفتگي يا در روزي كه خورشيد گرفتگي باشد؛ نيز در روزي كه زلزله يا بادهاي شديد بوزد. هم چنين بعد از اذان صبح تا طلوع آفتاب و در شبهاي محاق (28 و 29 و 30 ماههاي قمري) نيز در شب اوّل هر ماه قمري، غير از ماه رمضان و در نيمه هر ماه و در شب چهارشنبه، هم چنين در شب عيد قربان و فطر كراهت دارد. شايد مراد اين باشد كه اگر كسي بخواهد در اين شبها آميزش، بچه دار شود، آثار منفي در فرزند به جا ميگذارد، همان طور كه از روايات اين باب استفاده ميشود، مثلاً در انتهاي روايت امام باقر(ع) و امام صادق(ع) آمده است: "فيرزق مِن جماعه و لداً فيري ما يحبّ؛ از آميزش، فرزندي بدو ميرسد كه خوش ندارد." يا "فيري في ولده ذلك ما يحبّ؛ شاهد به دنيا آمدن فرزندي خواهد بود كه خوش ندارد".
پيامبر(ص) به علي(ع) فرمود: "فإنّه يتخوف علي ولد من يفعل ذلك الخبل". از مجموعه اينها و ديگر روايات استفاده ميشودكه علّت كراهت در اين موارد خوف از معيوب شدن فرزند ميباشد.(1)
در عين حال چون اصل مسئله حرام نبوده و صرفاً كراهت دارد، فلسفه و علتي كه براي آنها بيان شده، قطعي و يقيني نيست و صرفاً جنبه احتياطي دارد. همه روايات وارد شده در اين باب، قطعي و يقيني و داراي سند صحيح نميباشد.
1. وسائل الشيعه، ج 14، ص 84 به بعد.
