پرسش
شنیده ام آیت الله مظاهری چیز نجسی را که با چیز دیگری برخورد کند(متنجس) را برای وسواسی ها نجس نمی دانند این درست است؟
پاسخ
آري اين درست است . آيت الله مظاهري در رساله خود در قسمتي كه مربوط به وسواسي ها است آورده است كه اگر راه در مان آنها اين است به آن اعتنا نكنند ( البته اين فقط در مورد وسواسي ها است و براي افراد عادي در مورد واسطه در نجاست مثل آن دسته از مراجع است كه واسطه را پذيرفته اند) انچه كه اشاره كرديد صحيح است ولي به نظر ميرسد دانستن همه نظرات ايشان در مورد وسواسي چيز با ارزشي باشد .
در رساله اقاي مظاهري در م/ 212و213 و214 اينگونه امده است.
213. متنجس براي افراد وسواسي متنجس نيست، بنابراين مثل گِلها و آبهايدر کوچه و برفهاي چند روز مانده در کوچهها، گرچه يقين داشته باشد که برخورد بانجاست نموده است، براي او پاک است و ميتواند با همان گِلها و با همان کفشها که به مستراح رفته است به مسجد برود، و با همان گِلها که ترشح به لباس يا بدن او کرده استنماز بخواند، و با افراد لاابالي در طهارت و نجاست، گرچه يقين داشته باشد که آنهانجس هستند، معاشرت کند و از غذاهاي آنها بخورد و حرام است که بعداً دست و دهان خودرا آب بکشد.
214. براي وسواسي حرام است در چيزهايي که وسوسه او مربوط به آنهاست دقت نمايد، بلکه لازم است بدون فکر و بدون تجسس و بدون تفحص عمل کند، و بعبارت ديگرچنان که گفته شد با بي اعتنايي کامل برخورد با چيزها کند تا به گفته امام صادق عليهالسلام شيطان دست از او بردارد.
اما راه چاره از نظر ايت الله مظاهري
212. براي رفع اين رذيله چارهاي نيست جز بي اعتنايي به شک بلکه به يقين،و عمل کردن به آن چه بر نفع اوست و به آن چه متعارف ميان مردم است.
مثلاً وسواسي در طهارت و نجاست اگر شک کرد بلکه يقين کرد که از زمين متنجس يااز عين نجس به او ترشح شده است، اعتنا نکند، و وسواسي در نماز اگر شک يا يقين کردکلمه اي را غلط گفته و يا چيزي را کم يا زياد کرده است، اعتنا نکند، و وسواسي درحق الناس اگر شک کرد که مديون کسي است يا دين خود را ادا نکرده است، اعتنا نکند ووسواسي در کارهاي اجتماعي اگر نميتواند تصميم بگيرد، فوراً يک طرف را انتخاب کند وبه شک خود بلکه به يقين خود عمل نکند.