پرسش:
چرا ترانه هاي خارجي حرام است ولي سرودهاي داخلي كه همه خواننده هايش زنها هستند حرام نيست و محرك نيست؟
پاسخ:
با سلام و ادب سلامتي، سعادت و موفقيت شما را از درگاه ايزد منان خواستاريم
شرع مقدس اسلام داراي احكام و حلال و حرامهايي است. اگر بنا باشد كه هيچ حساسيتي روي حرام نباشد، پس فلسفه حرمت چيست؟ ميتوان چنين پيشنهاد كرد كه اصلاً مرز حلال و حرام برداشته شود تا حساسيتي به وجودنيايد؟ چنين فلسفهاي بيشتر شبيه سيستمهاي ليبراليستي غربي است تا آنچه كه مقتضاي شريعت است.
البته مسلما شما تنها در محدوده موسيقي چنين نظري داريد؛ ولي برادر عزيز! اگر موسيقي لهوي و آنچه كه تنهامروّج فساد و حيوانيت است حرام ميباشد، معنايش اين است كه نبايستي ترويج گردد و محدوديتهاي قانوني بايدسد راه آن باشد. تصوّر اين كه اگر آزاد باشد، خود به خود چنين و چنان خواهد شد، سادهانديشي است، چرا كه ميلآدمي به انحراف و غفلت بسيار است و لذا به آساني فحشا و گناه شيوع مييابد ولي كارهاي سازنده با سختي و زحمتبه پيش ميرود.
معصوم(ع) فرمود: بهشت به مكاره و سختيها پوشانده شده و دوزخ به لذتها و شهوات نفساني
در هر صورت معيار در حرمت موسيقي مناسب بودن آن با مجالس لهو و داشتن مضامين فسادانگيز و اغواكننده است.
چرا ترانه هاي خارجي حرام است ولي سرودهاي داخلي كه همه خواننده هايش زنها هستند حرام نيست و محرك نيست؟
پاسخ:
با سلام و ادب سلامتي، سعادت و موفقيت شما را از درگاه ايزد منان خواستاريم
شرع مقدس اسلام داراي احكام و حلال و حرامهايي است. اگر بنا باشد كه هيچ حساسيتي روي حرام نباشد، پس فلسفه حرمت چيست؟ ميتوان چنين پيشنهاد كرد كه اصلاً مرز حلال و حرام برداشته شود تا حساسيتي به وجودنيايد؟ چنين فلسفهاي بيشتر شبيه سيستمهاي ليبراليستي غربي است تا آنچه كه مقتضاي شريعت است.
البته مسلما شما تنها در محدوده موسيقي چنين نظري داريد؛ ولي برادر عزيز! اگر موسيقي لهوي و آنچه كه تنهامروّج فساد و حيوانيت است حرام ميباشد، معنايش اين است كه نبايستي ترويج گردد و محدوديتهاي قانوني بايدسد راه آن باشد. تصوّر اين كه اگر آزاد باشد، خود به خود چنين و چنان خواهد شد، سادهانديشي است، چرا كه ميلآدمي به انحراف و غفلت بسيار است و لذا به آساني فحشا و گناه شيوع مييابد ولي كارهاي سازنده با سختي و زحمتبه پيش ميرود.
معصوم(ع) فرمود: بهشت به مكاره و سختيها پوشانده شده و دوزخ به لذتها و شهوات نفساني
در هر صورت معيار در حرمت موسيقي مناسب بودن آن با مجالس لهو و داشتن مضامين فسادانگيز و اغواكننده است.
