پرسش:
چرا در ايّام حيض، مقاربت با زن حرام است؟
جواب:
با سلام و ادب
چرا در ايّام حيض، مقاربت با زن حرام است؟
جواب:
با سلام و ادب
پاسخ كلّي اين پرسش اين است كه آنچه را كه شارع آن را حرام كرده و از آن بر حذر داشته است به دليل وجود مفسدهاي در آن است؛ چنانكه اوامر شارع نيز بر پايه مصلحتي است.
حرمت مقاربت در ايّام حيض به دليل وجود مفسده بلكه مفاسدي است كه به آن توجّه داشته است؛ هر چند عقل قادر به كشف آن مصالح و مفاسد نباشد. خداوند در قرآن مجيد ميفرمايد: «و از تو درباره خون حيض ميپرسند بگو: آن(حيض) چيز آلوده و ناراحتي است، از اينرو در حال قاعدگي از زنان كنارهگيري كنيد و با آنها نزديكي نكنيد، تا پاك شوند»(1). در اين آيه راجع به حيض كلمه «هواذي» به كار رفته كه حاكي از زيانكار بودن آن است.
حرمت مقاربت در ايّام حيض به دليل وجود مفسده بلكه مفاسدي است كه به آن توجّه داشته است؛ هر چند عقل قادر به كشف آن مصالح و مفاسد نباشد. خداوند در قرآن مجيد ميفرمايد: «و از تو درباره خون حيض ميپرسند بگو: آن(حيض) چيز آلوده و ناراحتي است، از اينرو در حال قاعدگي از زنان كنارهگيري كنيد و با آنها نزديكي نكنيد، تا پاك شوند»(1). در اين آيه راجع به حيض كلمه «هواذي» به كار رفته كه حاكي از زيانكار بودن آن است.
زنان در ايّام قاعدگي از نظر روحي و جسمي دچار ضعف و گرفتگي هستند كه به دليل اختلاف سن و قوّه بدني داراي شدّت و ضعف است. برخي از مفاسد مقاربت با حائض در روايات بيان شده است: «عذافر صيرفي» گفت: امام صادق«عليه السلام» به من فرمود: «آيا آن افراد بدقيافه و زشت روي(مانند مسخ شدهها را) ميبيني»؟
عرض كردم: «بلي»! فرمود: «آنان كساني هستند كه نطفهشان در زمان حيض مادرانشان، بسته شده است»(2).
در برخي از روايات ميخوانيم كه مقاربت در هنگام حيض احياناً باعث ميشود كه فرزند مبتلا به مرض جذام يا برص شود. «مَنْ جامَعَ إِمْرَأتَهُ وَ هِيَ حائِضٌ فَخَرَجَ ألَوَلُدَ مْجُذوماً اَوْ اَبْرَصْ فَلاَيَلُو مَنْ اِلاّنَفْسَهُ».
عرض كردم: «بلي»! فرمود: «آنان كساني هستند كه نطفهشان در زمان حيض مادرانشان، بسته شده است»(2).
در برخي از روايات ميخوانيم كه مقاربت در هنگام حيض احياناً باعث ميشود كه فرزند مبتلا به مرض جذام يا برص شود. «مَنْ جامَعَ إِمْرَأتَهُ وَ هِيَ حائِضٌ فَخَرَجَ ألَوَلُدَ مْجُذوماً اَوْ اَبْرَصْ فَلاَيَلُو مَنْ اِلاّنَفْسَهُ».
در برخي روايات نيز سخن از مفسدهاي است كه در نفس شخص پديد ميآيد و آن بغض و دشمني با اولياي خدا و امامان معصوم«عليهم السلام» است. امام صادق«عليه السلام» فرمود: «لايَبْغُضْنا اِلاّ مَنْ خَبُثَتْ وِلاَدَتَهُ اَوْحَمِلَتْ بِهِ اُمُّهُ في حِيضِها»(3). اسلام براي پيدايش نسلي سالم از لحاظ جسم و روحي، از مقاربت در ايّام قاعدگي شديداً جلوگيري كرده است. البته تنها حكمت منع از مقاربت در ايّام قاعدگي اين نيست، بلكه اين كار عوارض نامطلوب جسمي براي زن و مرد نيز دارد؛ چنانكه نوشتهاند: چون سوراخ گلوي رَحِم و كلّيه عروق غدّههاي رحمي بازند، ميكروبها موذي رَحِمي كه در اين هنگام رو به ازدياد ميروند، ممكن است به وسيله مقاربت، از گلوي رحم به داخل رحم رفته توليد بيمارهاي خطرناكي براي نطفه يا جنين كنند و گاهي هم توليد سپتي سمّي كنند ونيز ممكن است حمله خوني رحمي در اثر تحريك شهوت زياد شده و خونريزي فراواني دست دهد. زنان در هنگام قاعدگي ممكن است به تبخالهاي تناسلي مبتلا باشند و يا در اثر دملهال سرطاني و غيره بيمار شده باشند؛ بنابراين مايع خوني حيض طيّ جريان، مقداري از ميكربها و عوامل بيماريزا را به همراه خود به خارج ميآورد و طول مجرا را آلوده ميكند؛ چنانچه در اين ايّام مقاربت واقع شود، بيماري به اعضاي مرد سرايت و وي را دچار بيماري ميكند و احياناً بوي كريه و منظره نفرتآور دستگاه تناسلي زن در دوران قاعدگي، ايجاد نفرت عميق در روحيه مرد كرده و او را براي هميشه از اين عمل متنفّر سازد»(4).
به هر حال مفاسد جسمي و رواني ناشي از مقاربت در دوران بارداري - كه انسان قادر به كشف همه آنها نيست - سبب شده تا خداي متعال اين عمل را در اين ايّام تحريم كند. البتّه بازيهاي شهوانيِ غير از مقاربت براي زن و مرد در اين ايّام چون ايّام گذشته بلامانع است.
1) سوره بقره، آيه 222.
2) وسائلالشيعه، ج 2، ص 317.
3) همان، ص 318.
4) قرآن و علوم روز.
1) سوره بقره، آيه 222.
2) وسائلالشيعه، ج 2، ص 317.
3) همان، ص 318.
4) قرآن و علوم روز.
