بد جوری چوب کارهام رو دارم میخورم

پرسش:

با عرض سلام خدمت شما و خسته نباشید من یه بچه شیعه نوزده ساله هستم واسمم رسوله . ضمنا دانشجوی رشته معماری ... هم هستم.البته بزرگ شده ... . وبرای چندمین بار با شما مکاتبه میکنم و خیلی هم ازتون ممنونم که جواب میدید و سنگ صبور ما میشید.

خدمتتون عرض کنم که نمیدونم ازکجا شروع کنم ولی خیلی دلم پره چون اگه اتفاقاتی که توی این دو هفته برام افتاده رو براتون تعریف کنم شاید خنده تون بگیره و حرفهام رو باورنکنید شاید هم به حالم تاسف بخورید نمیدونم. بهرحال سرتون رو دردنمیارم ولی میخوام راست وحسینی باهاتون صحبت کنم . داستان ازاین قراره که اواخر ترم قبل وضعیت درسی من خیلی بحرانی بود و من به هردری میزدم که واحدهام پاس بشه نهایتا نذرکردم که اگه قبول شم نمازم هیچ وقت ترک نشه واگه قضا شد حتما بجا بیارم ولی وقتی خرمون ازپل گذشت همه چی یادمون رفت و به خدامون نارو زدیم و نذرمون رو ادا نکردیم تازه توی تابستون گه گداراستمنا هم میکردیم و توی این یک ماهه دو سه بار عرق خوردم ومست کردم.(روم سیاهه) ولی چوب خدا صدا نداره الان حدود دو هفته است که اصلا کارهام جفت وجور نمیشه وهمه اش بد شانسی میارم مثل اینکه تمام کائنات اجیر شدن که منو زمین بزنن . حالا چوب کارهام رو دارم میخورم والان حدود دوروزه که نمازم رو شروع کردم واز خوردن عرق و مشروبات الکلی هم توبه کردم ولی روال بدشانسی و بدبیاری کما کان ادامه داره. این یعنی چی.... یعنی من روسیاه مورد مغفرت خدا قرار نگرفتم و حالا حالاها باید تغاس پس بدم؟ یعنی اونقدرپست شدم که خدا هم منوپس میزنه؟ لطفا شما منو راهنمایی کنید.بهم بگید چی کارکنم تا خدا منو ببخشه. ضمنا درآخرکلام ازته دل ازتون التماس دعا دارم . ما رو دعا کنید .منتظر پیغامتون هستم . با تشکر 

 پاسخ:

با سلام و آرزوي موفقيت براي شما .

از اين كه ما را امين خود دانسته سپاس گزاريم.

حال كه سوال را خودموني مطرح كرديد ، ما هم همين طور جواب بديم .

راستي با اين فكري كه الان مي كني ،  اگركارهات بعد از يك دو روز نماز خواندن و شراب نخوردن ، جفت و جور مي شد ، چه فكر مي كردي؟ مي تواني با اطمينان بگوئي كه اگر كارم جفت و جور مي شد ، ديگر هيچ وقت به ترك نماز و شراب خوري نمي رفتم؟  قبل از اين كه به خودت پاسخ بدي ، فكر كن كه قبلا هم تجربه داشتي و بعد از رد شدن خره از پل ، نارو زده بودي !

پس اگر خوب فكركني ، خودت هم به اين نتيجه مي رسي كه نه! معلوم نيست واقعا اگر كارهام جفت و جور مي شد ، پي آن كارها نمي رفتم . پس نمي تواني با اطمينان جواب بدي.

 حال كه در مورد اين مسئله فكر كردي ، حالا به اين سوال پاسخ بده كه جفت و جور نشدن كارهات لطف خدا است يا قهر و خشم او؟ توئي كه وقتي كارهات جفت و جورمي شد ، به گفته خودت فراموش مي كردي و دوباره حالت غفلت به سراغت مي آمد ،  حالا آيا واقعا مي تواني بگي كه خداوند به تو خشم گرفته كه زود تو را به حالت خودت وانگذاشته و يك جوري نگهت داشته ( شده حتي با جفت و جور نشدن كارهات)  ، پس مي بيني كه اين قهر و خشم خدا نيست ، يا حد اقل نمي تواني با اطمينان بگوئي كه اين قهر و خشم خدا است ، شايد لطف باشد .  

راستي اصلا با خودت فكر كردي كه چرا خداوند انسان ها را ازگناه باز داشته و او را دعوت به مناجات و راز و نياز با خود و بر پا داشتن  نماز كرده است؟
ايا گناه ما ضرري به او مي رساند ، يا نماز ما براي او فايده دارد و مثلا راز و نياز با او ، او را از تنهايي بيرون مي آورد؟

اين همه لطف و كشش خداوند براي چيست؟ چرا خداوند در توبه خود را باز گذاشته و انسان ها را دعوت به سوي خود كرده است ؟ آيا همه اينها جز براي خود انسان و سعادت و خوشبختي اوست؟ پس چرا گناه ؟ چرا خوردن مشروب و چرا ترك نماز و راز و نياز با او ؟ و چرا هر گاه كه گرفتار مي شويم  ياد خدا مي كنيم ؟ و اگر موجود فراموش كار و غافليم  و هرگاه به مشكلي گرفتار شديم ، به ياد او مي افتيم ، آيا اين مشكلات و سختي ها ( و جفت و جور نشدن كارها ) چيزي جز رحمت و لطف خدا است كه ما را به ياد او و ياد گناهاني كه روحمان را آلوده مي كند و توبه از آنها و ياد بازگشت از گناه و ياد ارتباط دوباره با او و ياد نقص و نياز مان و ياد اين كه  ، كه هستيم و چه هستيم و چه مي كنيم و به كجا مي رويم و ... مي اندازد؟ مطمئنا چيزي جز لطف و رحمت نيست ، براي من كه غافلم . با اين همه نبايد نوميد از رحمت الهي شد كه ان الله يغفر الذنوب جميعا « خداوند تمام گناهان را مي بخشد»

  گناه و تخلّف از فرامين خداوند و شكستن حدود و مرزهاى الهى موجب فساد وتباهى انسان شده و در پرتگاه سقوط در منجلاب بدبختى قرار مى دهد. رسول گرامى اسلام فرمود: "از گناهان بپرهيزيد، زيرا گناهان خيرات را نابود و باطل مى كند".(1)

امام باقر(ع) مى فرمايد: "هيچ نكبتى دامن گير شخص نمى‏شود مگر به واسطه گناهى كه مرتكب شده است".(2)

پيامبر اسلام(ص) فرمودند: "كسى كه چشمش را با نگاه به نامحرم پر كند خداوند در قيامت چشم چنين كسى را پر از آتش مى كند مگر اين كه توبه كند و به سوى خداى باز گردد".(3)

ارتكاب معصيت در حقيقت يك بيمارى است كه دامن گير انسان مى شود و داروى اين بيمارى توبه واقعى و بازگشت حقيقى به سوى پروردگار مهربان است. رسول خدا(ص) در اين زمينه مى فرمايد: "لكل داء دواء و دواء الذنوب الاستغفار؛ هر مرضى دارويى دارد، و داروى شفابخش گناهان استغفار و طلب مغفرت از پيشگاه ذات پاك الهى است".(4)

از آياتي استفاده مي شود همة گناهان صغيره و كبيره با توبه بخشيده مي شود: مثلاً مي فرمايد: بگو اي بندگان من كه بر خود اسراف ستم و ستم كرده ايد، از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مي آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است".(5)

آيه با كلمه "جميعاً" تصريح دارد بر اين كه توبه عموميت دارد و همة گناهان را شامل مي شود.

در آية ديگر آمده است: "هر كس از شما كار بدي از روي ناداني كند، سپس توبه و اصلاح نمايد، مشمول رحمت خدا مي شود كه خدا آمرزنده و مهربان است".(6)

در اين آيه هر گونه عمل سوء كه تمام گناهان را فرا مي گيرد، قابل توبه و بازگشت ذكر شده است.

توبه كه به معنى پشيمانى واقعى از گناه و بازگشت از آن است موجب بخشش گناه شده و صفحه قلب را از آلودگى پاك، و تيرگى را مبدّل به روشنايى مى سازد. مكتب تربيتى اسلامى تمام آلودگان به گناه را دعوت مى كند كه براى اصلاح خويش و جبران گذشته از در توبه كه درب رحمت الهى است وارد شوند و سعادت خود را باز يابند.
امام زين العابدين(ع) در مناجات زيباى خود مى فرمايد: "معبود من تو كسى هستى كه به روى بندگانت درى به سوى عفو گشوده‏اى و نامش را توبه نهاده‏اى، و فرموده‏اى: باز گرديد به سوى خدا و توبه كنيد، توبه خالص، حال كه اين در رحمت باز است عذر كسانى كه از آن غافل شوند و توبه نكنند چيست؟".(7) جالب اين كه خداى مهربان علاقه فوق العاده‏اى به توبه بندگان دارد، چرا كه توبه آغاز تمام خوش بختى‏هاى انسان است. امام باقر(ع) مى فرمايد: "خداوند از توبه بنده‏اش بسيار شاد مى شود، بيش از كسى كه مركب و توشه خود را در بيابان خطرناكى در يك شب تاريك گم كرده و سپس آن را بيابد".(8)

در حديث قد سى مى فرمايد: "اگر پشت كنندگان به من بدانند چقدر مشتاق آن‏ها هستم و در انتظار توبه آن‏ها دقيقه شمارى ميكنم از شدّت شوق جان به جان آفرين تسليم و بند بند اعضاى خود را خواهند بريد".(9)

توبه هرگاه حقيقى و واقعى باشد و از اعماق جان برخيزد وانسان واقعاً از معصيتى كه مرتكب شده پشيمان شود، مقبول درگاه خدا مى شود و آثار و بركاتش نمايان مى گردد شما اگر توبه كرده‏اى مطمئن باش كه خداوند قبول كرده است و اضطراب و نگرانى را از خود دور كنيد.

مشكلاتي كه برايتان پيش آمده دليل بر عدم پذيرش توبه نيست  ،بلكه آن ها را نشانه لطف خدا بدانيد زيرا از دو حال خارج نيست يا كفاره گناهان است ويا براي بالا رفتن درجه در نزد خدا كه گفته اند:
هر كه در اين بزم مقرب تر است               جام بلا بيش ترش مي دهند
مواظب باش تا شيطان تو را نفريبد و به گناه سوق ندهد. به خدا اعتماد كن واز او كمك بخواه.البته اين راه سختي هايي دارد ولي قران مجيد وعده كمك وهدايت داده است.

دوست گرامي براي توبه كار زيادي لازم نيست فقط پشيماني مي خواهد وعزم بر ترك گناه.البته ذكر شريف استغفار براي آمرزش گناه وجلب نظر پروردگار بسيار موثر است.ما براي شما توبه كار دعا مي كنيم و اميد داريم كه حلقه وصل تان با خداوند برقرار باشد و شما نيز:
اگر خواهي كه دوست نگسلد پيوند      سر رشته نگه دار تا نگه دارد.
نماز را هيچ گاه فراموش نكن كه حلقه وصل است و اگر اين حلقه گسسته شود ، هيچ چيز ديگر نمي تواند جاي آن را پر كند.

1. محمد رى شهرى، ميزان الحكمة، ماده ذنب، شماره 6633، ج 2، ص 995.

2. محمد تقى فلسفى، كودك، ج 1، ص 15.

3. محمد رى شهرى، ميزان الحكمة، ماده نظر، شماره 20280، ج 4، ص 3291.

4. همان، ماده ذنب، شماره 6655، ج 2، ص 997.

5.. زمر (39) آية 53.

6. انعام (6) آية 54.

7. آيت اللَّه مكارم شيرازى، اخلاق در قرآن، ج 1، ص 218.

8. همان.

9. كتاب لقاء اللَّه مرحوم ملكى تبريزى.