در سایت خبرگزاری ایسنا مطلبی با عنوان «آزمایش سلامت دختران و لزوم آموزش اجتماعی » درج شده بود که در واقع زنگ خطری است برای یک تعدی دیگر به حقوق زنان ایرانی .البته خوب است بدانیم که منظور از سلامت دختران در این خبر همان سلامت پرده بکارت است و نه سلامت جسمی یا روانی .و خبرنگار محترم این خبرگزار ی برای احتراز از به کار بردن عبارت قبیحه ! « پرده بکارت » دانسته یا ندانسته سلامت یک غشاء چند میلی متری را معادل کل سلامت زنان با همه گستردگی معنایی اش به شمار آورده است.در خبر ایسنا ، تلویحا به قانونی و اجباری کردن آزمایش سلامت پرده بکارت اشاره و نظرات چند نفر نیز در این رابطه منعکس شده است .ولی دقیقا مشخص نیست که اقدامی هم در این زمینه صورت گرفته یا خیر؟ معاینه پرده بکارت پیش از ازدواج در حال حاضر به درخواست برخی از افراد توسط پزشکان انجام می شود و جنبه رسمی و قانونی ندارد.مطلب زیر در همین ارتباط نوشته شده است.
سلامت پرده بکارت اضطراب تاریخی زنان در جوامع سنتی و عقب مانده است . در جامعه ما حفظ بکارت و دست نخورده بودن زن ارزشی است که در طول سالیان ،تقدیس و بر او تحمیل شده است .زن مجبور است تا هنگام ازدواج رسمی و اعلام عمومی رابطه جنسی، پرده بکارت خود راسالم نگهدارد ، چرا که مرد فارغ از هرگونه نگرانی از فاش شدن رابطه جنسی خود قادر به کشف راز زن است. حفظ بکارت برای زنان همواره متضمن محرومیت ، انزوا ، و به پستو رانده شدن بوده است و او را به موجودی پردردسر و مایه زحمت خانواده تبدیل که باید تحت مراقبت و نظارت قرار گیرد ، از فعالیتهای اجتماعی و از کار و تحصیل و مسافرت بازداشته شود تا از جاده سلامت خارج نگردد و به طور سالم و دست نخورده تحویل شوهر گردد. آسیب دیدن پرده بکارت پیش از ازدواج رسمی ، لکه ننگ و بی آبرویی بر دامان زن خواهد نشاند و تمام زندگی او را تحت تاثیر قرار می دهد .رابطه جنسی پیش از ازدواج به منزله سقوط اخلاقی تلقی شده عواقب وحشتناکی را برای زن رقم می زند که یا قربانی غیرت مردان خانواده می شود یا طرد می گردد یا خودکشی می کند ویا راه به تن فروشی می برد. این از مشکلات زنان در جامعه ای است که زن صرفا یک شئ و کالای جنسی به شمار می رود وازدواج برای او حکم معامله ای را دارد که لازم است رضایت مشتری را به هر قیمتی تامین نماید.
***پرده بکارت یک جزء طبیعی آناتومی دستگاه تناسلی است که در جوامعی که عفت وپاکدامنی زن مقدس شمرده می شود تبدیل به نقطه ضعف و ابزار مچ گیری زنان شده است .البته این فرض که همیشه سلامت پرده بکارت به معنای عدم وجود سابقه رابطه جنسی می باشد از نظر علمی مردود است چرا که غشاء هیمن یا پرده بکارت به طور طبیعی دارای انواع مختلف است که برخی از انواع آن حتا در صورت نزدیکی هم آسیب نمی بیند و در معاینات پزشکی نیز قابل تشخیص نمی باشد. برخی از زنان به طور طبیعی بدون این غشاء متولد می شوند. به این ترتیب اصولا نمی توان با اتکاء به سالم بودن یا نبودن پرده بکارت در مورد وجود سابقه رابطه جنسی قضاوت نمود.
در جامعه ما ،گاه علم به خدمت سنت های پوسیده وگندیده درآمده و به ابزار پیشبرد اهداف مرتجعان و کهنه پرستان تبدیل شده است .از جمله این سنتها پی بردن به باکرگی عروس است که تا پیش از این زنان سالخورده و سنتی فامیل بر در حجله اش انتظار می کشیدند و به دیدار دستمال خونی هلهله برمی آوردند ،اما حالا پزشکان به یاری واپس گرایان آمده و برای عروس گواهی عکس دار باگرکی صادر می کنند تا این سند تحقیر و بی اعتمادی نسبت به زنان ، شوهر و بستگان را از آک بند بودن کالای مورد معامله مطمئن گرداند.
شرط ازدواج قرار دادنٍٍِِ این گواهی علاوه بر تحقیر زن وتجاوز به حقوق انسانی او، و تایید بردگی زنان ،حاکی از بی اعتمادی نسبت به زن است . ناگفته پیداست چنین ازدواجی که بر بی اعتمادی و اتهام بنیان گذاشته می شود نه می تواند موفق باشد و نه می تواند دوام آورد . این ازدواج بدون شک یک معامله مبتذل است که نه نشانی از عشق دارد و نه رنگی از انسانیت. 
ظاهرا زنان برای تبرئه کردن خود از اتهامات بعد از ازدواج به این حقارت تن درمی دهند.اما در هرحال معاینه پرده بکارت با هر توجیهی که صورت گیرد صد درصد به نفع مردان تمام می شود ؛ چون مرد اینک برخلاف گذشته ، قادر است پیش از آن که ازدواج سر بگیرد ، به کمک یک معاینه ساده به آک بند بودن زن پی ببرد که اگر نباشد از همان آغاز قال قضیه کنده می شود .ولی اگر بخواهد طبق سنت گذشته به انتظار شب زفاف و حجله بماند و تازه آن وقت باکره نبودن زن بر او عیان شود هم در اثبات ادعای خود با مشکل مواجه می شود هم باید مقداری از بار بی آبرویی زن را به دوش بکشد و هم در صورتی که خواهان طلاق باشد باید مهریه زن را بپردازد .مهریه هم چنان که از اصول تابناک قانون ازدواج و طلاق برمی آید بابت نزدیکی و استفاده جنسی از زن پرداخت می شود