با سلام و عرض خدا قوت، من به چند سخنرانی از استادی گوش داده ام و با گوش دادن آنان بسیاری از مشکلاتم حل شد( من با گوش دادن به یکی از آن سخنرانی‌ها نیت کردم که تمام اعمالم برای 14 معصوم و مخصوصا آقا و خدا باشد ) اما شبهه ای بسیار بزرگ برایم پیش آمد که مرا از درس خواندن و اهدافم کنار گذاشته است و آن را برایتان مطرح میکنم. من دانشجوی رشته حقوق هستم و استعداد عجیبی در این رشته دارم به طوری که استادانم به آن اشاره کردند، من سخنرانی گوش دادم که در آن گفته شده بود اگر کسی امام زمانش را نشناسد و معرفت او را کسب نکند و از دنیا برود به مرگ جاهلیت مرده است و تنها چیزی که از ما انسان‌ها در آن دنیا میخواهند قرآن و عترت پیامبر است. من اعمال عبادی خود را در حد توانم البته با لطف خدا انجام میدهم. حال سوال من این است که انسان حتما باید در امور دینی پیشرفت کند تا امام زمانش را بشناسد؟ اگر من در درس حقوق و روانشناسی ( چون به روانشناسی نیز علاقه دارم و برای رفع مشکلات شخصی ام از آن استفاده میکنم ) پیشرفت کنم و به مدارج بالای علمی ( مثلا دکترا یا پروفسوری ) در این رشته برسم و از استادان حقوق شوم و به دیگران تعلیم این درس را بدهم ایرادی دارد؟ آیا من وکیل یا قاضی شوم ایرادی دارد؟ آیا من امام زمانم را نشناخته و از دنیا رفته ام؟ من سعی خود را کرده و میکنم که حتی در این رشته نیز به نیت آقا درس بخوانم و میخواهم اگر روزی وکیل یا قاضی یا استاد حقوق شدم به نیت وی کارهایم را انجام دهم ( من شنیده ام که آقای احمدی روشن دانشمند هسته ای به نیت آقا کارش را انجام میداد ). آیا من حتما باید تفسیر قرآن یا کتبی راجع به اهل بیت بخوانم یا به کلاس‌های مهدویت بروم تا اهل بیت و قرآن را بشناسم؟ و اگر فردای روزی از این دنیا بروم و قیامت شود آیا دستم در مورد این دو خالیست؟ در ضمن من در موسیقی نیز استعدادی خدادادی دارم، در این ضمینه ( موسیقی ) باید چه کنم تا فردای قیامت شرمنده خدا و اهل بیت نشوم ؟ اگر به نیت آقا و سوزناک و غمگین موسیقی بنوازم مشکلی بر آن مترتب است؟ از شما خواهش دارم که هر چه زود‌تر جواب سوالم را بدهید، زیرا من تا همین الان حداقل 4 ماه از آزمون کارشناسی ارشد عقب افتادم ( ولی با این وصف نیز میتوانم رتبه خوبی بیاورم ) متشکر، اجرتان با آقا صاحب الزمان.