امر به انفاق و بيان سبب آن را از ديدگاه.

پرسش:
امر به انفاق و بيان سبب آن را از ديدگاه قرآن تفسير كنيد.
پاسخ:
با سلام و عرض ادب
 انفاق يكى از مسائل مهمى است كه قرآن مجيد در آيات متعددى بر آن تأكيد فرموده و در برخى آيات به سبب آن نيز اشاره كرده است؛ از آن جمله:
1. پيشگيرى از هلاكت خود و جامعه و امنيت اجتماعى: (و اَنفِقوافى سَبيلِ اللّهِ و لا تُلقوا بِاَيديكُم اِلَى التَّهلُكَةِ؛[1]و در راه خدا انفاق كنيد! و (با ترك انفاق) خود را به دست خود، به هلاكت نيفكنيد!)
2. از مهم ترين اسباب نجات در قيامت: «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از آنچه به شما روزى داده ايم، انفاق كنيد، پيش از آن كه روزى فرا رسد كه در آن نه خريد و فروشى است تا بتوانيد سعادت و نجات از كيفر را براى خود خريدارى كنيد و نه دوستى و رفاقت هاى مادى سودى دارد و نه شفاعت؛ زيرا شما شايسته شفاعت نخواهيد بود.»[2]
در آيه 10 سوره منافقون نيز مى فرمايد: «از آنچه به شما روزى داده ايم، انفاق كنيد، پيش از آن كه مرگ يكى از شما فرا رسد و بگويد: پروردگارا! چرا مرگ مرا مدت كمى به تأخير نينداختى تا در راه خدا صدقه دهم و از صالحان باشم؟!»
3. بركت در مال و جزاى مضاعف: «مثل صدقات كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى كنند، مانند بذرى است كه هفت خوشه بروياند كه در هر خوشه، صد دانه
باشد و خداوند آن را براى هر كس بخواهد و شايستگى داشته باشد دو يا چند برابر مى كند و خدا از نظر قدرت و رحمت وسيع و به همه چيز داناست».[3]
البته معلوم است كه هر دانه اى در هر زمينى، هفت خوشه اى كه در هر خوشه صد دانه باشد نمى روياند؛ بلكه بايد دانه سالم در زمين مستعد و زمان مناسب و حفاظت كامل قرار گيرد تا آن نتيجه را بدهد؛ بنابراين همه انفاق ها اين آثار را ندارد و قابل هفتصد برابر شدن نيست؛ بلكه انفاق هايى كه از مال حلال، از دل هاى سالم، باقصد قربت به افراد نيازمند، بدون منت و آزار و در زمان مناسب و با شيوه نيكو انجام شود، آن آثار را خواهد داشت.[4]

[1]. بقره/195.
[2]. بقره/254.
[3]. بقره/261.
[4]. تفسير الميزان؛ تفسير نور ذيل آيات مذكور؛ اخلاق در قرآن، محمدتقى مصباح يزدى، ج 3، ص 308 ـ 313.