سلام و ادب خدمت شما دوست گرامی
ممنونم از لطف شما.ان شالله که همینطور باشد.
خدمت شما عرض کنم که پروردگار متعال مي فرمايد،انبياء براي انسان لباس آورده اند و اين لباس تقواست كه انسانها را از شر گناه ایمن مي كند و در قيامت تنها صاحبان تقوا ملبسند و ما بقي از شرم عرياني سر به زير دارند.
امّا آيا عريان بودن به معني دست خالي بودن از اعمال صالح است يا برهنه بودن ظاهري؟ از توجّه به آیات و روایات به نظر می رسد که هر دوی آنها مطرح است.
شواهد نقلی:
1- « خدا کساني را که ايمان آورده و کارهاي شايسته کرده اند به بهشت هايی که در آن نهرها جاري است داخل مي سازد. در آنجا به دستبندهايي از طلا و مرواريد آراسته شوند و لباسشان از حرير است.»(حج/23)
از اين آيه استفاده مي شود که اهل بهشت داراي لباس هستند. البته باید دانست که تمام نعمات بهشت در حقیقت ظهور و تجسّم اعمال و خلقیّات و اعتقادات خود افراد می باشد. لذا لباس آنها نیز ظهور تقوای دنیایی آنهاست.
2ـ «شَاذَانُ بْنُ جَبْرَئِيلَ الْقُمِّيُّ فِي كِتَابِ الْفَضَائِلِ، بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ عَن‏ رَسُولِ اللَّهِ ص فِي خَبَرٍ طَوِيلٍ وَ فِيهِ أَنَّهُ ص رَأَى لَيْلَةَ الْإِسْرَاءِ مَكْتُوباً عَلَى الْبَابِ الثَّالِثِ مِنَ النَّارِ هَذِهِ الْكَلِمَاتُ مَنْ أَرَادَ أَنْ لَا يَكُونَ عُرْيَاناً يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَلْيَكْسُ الْجُلُودَ الْعَارِيَةَ وَ مَنْ أَرَادَ أَنْ لَا يَكُونَ عَطْشَاناً [عَطْشَانَ‏] يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَلْيَسْقِ الْعَطْشَانَ فِي الدُّنْيَا وَ مَنْ أَرَادَ أَنْ لَا يَكُونَ جَائِعاً يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَلْيُطْعِمِ الْجَوْعَانَ فِي الدُّنْيَا » (مستدرك الوسائل،ج3، ص317، باب استحباب التبرع بكسوةالمؤمن). از پيامبر (ص) نقل شده كه حضرت در شب معراج مشاهده كردند كه بر روي در سوم جهنم نوشته شده:هر كس مي خواهد در روز قيامت برهنه نباشد، پس برهنگان را بپوشاند و هر كس مي خواهد در روز قيامت تشنه نباشد،پس تشنه گان را سيراب نمايد.وهر كس كه مي خواهداز گرسنگي روز قيامت در امان باشد پي گرسنگان را سيركند.
در اين حيث شريف آورده كه اگر مي خواهي عريان نباشي، برهنگان را بپوشان پس معلوم مي شود كه عده اي در قيامت عريانند وعده اي به خاطر اعمالي چون كمك به فقراء و تهيه وسايل زندگاني و پوشاك براي آنها،از درد برهنگي در امانند.
در حقیقت پوشاندن برهنگان عملی است که روز قیامت به صورت لباسی بر تن پوشاننده پوشانده خواهد شد. چه آنکه تن دیگران را پوشانده و چه آنکه عیب دیگران را پوشانده و آبروی افراد را حفظ نموده است. پس هر که دیگری بپوشاند خودش نیز پوشانده خواهد شد ؛ به قول معروف « هر کنی به خود کنی ــ گر همه نیک و بد کنی » ؛ « مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها وَ ما رَبُّكَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبيدِ ــــ كسى كه عمل صالحى انجام دهد، براى خود اوست؛ و هر كس بدى كند، بر خود اوست؛ و پروردگارت هرگز به بندگان ستم نمى‏كند» (فصلت:46) ؛ پس آنکه پوشانده در حقیقت خود را پوشانده و آنکه سیر نموده در حقیقت خود را سیر نموده و ... .
3ـ در روايت آمده که در روز حشر کفار برهنه اند ومومنين بوسيله نوري که اطراف آنها را احاطه نموده است,مستور هستند ؛ وبوسيله اين نور جسم آنها ديده نمي شود و در مورد ديگري آمده که بوسيله کفن پوشيده هستند وکسي که بدون کفن دفن شده ,خداوند اورا مي پوشاند.( بحارالانوار ج7، ص109ح35 و ص110ح41)
4- روایت شده که: « در قيامت قومي وارد مي شوند که لباسهائي از نور در بر دارند ... اينها شيعيان ما هستند »
5- در بحار آمده که « شيعيان مستور العوره وارد صحنه ی قيامت مي شوند و لباسهائي سفيدتر از شير بر تن دارند» (بحارالانوار،ج7 ، ص184 حدیث 35 و36 37 )
حاصل کلام آنکه اهل بهشت لباس خواهند داشت و اهل جهنّم عریان خواهند بود. چرا که لباس اخروی در حقیقت ظهور تقوای دنیوی است. پس آنکه تقوا نداشته و عیب مردمان را نپوشانده و زشتی های خود را ابراز داشته و از انجام امور قبیح در منظر مردمان ابایی نداشته روز قیامت نیز همین عمل او به صورت عریانی ظهور خواهد کرد.