پرسش :
آیا خواندن صیغه ازدواج فقط به زبان است، یا بدون جاری شدن بر زبان بین دو نفر با رضایت خود آنان بر قرار است؟
پاسخ:
با سلام و ادب
درصيغه(عقد موقت)بايد شرايط آن از جهت زمان و مقدار مهر و موارد ديگر كه در رساله ها بيان شده مشخص و تعيين و مراعات شود.
آن چه از نظر اسلام سبب محرم شدن زن و مرد مىشود، اجراى عقد ازدواج است و فقط رضايت قلبى كافى نيست اگر چه علاوه بر اجراى صيغه عقد، رضايت قلبى بايد باشد و بدون رضايت، عقد باطل است. بايد در صورت امكان صيغه به زبان عربى اجرا شود. اگر مرد و زن نتوانند صيغه را به عربى صحيح بخوانند، به هر لفظى (مثلاً فارسى) كه صيغه را بخوانند صحيح است اما بايد لفظى بگويند كه معنى «زوَّجْتُ و قبلتُ» را بفهماند.(1)
اما دليل لزوم اجراى عقد و عدم كفايت رضايت آن است كه اوّلاً با اجراى عقد، ازدواج با زنا متمايز مىشود. در زنا معمولاً رضايت قلبى بين طرفين وجوددارد.
ثانياً چون ازدواج يك پيمان مهم اجتماعى محسوب ميشود (كه با تحقق آن آثار و نتايج و تعهداتى بر آن مترتب است مانند ارث، نفقه و فرزند) بديهى است كه با به كار بردن لفظ و اجراى عقد در مراسم رسمى، ابهام باقى نمىماند و به راحتى كسى نمىتواند ازدواج را منكر شود. از نظر روانى نيز اجراى عقد، اطمينان قلبى زوجين را بيشتر و نسبت به انجام تعهدات راسختر مىسازد. چون طبق موازين دينى عمل نمودهاند، به ازدواج نوعى تقدس بخشيده مىشود و در انسان، التزام به دستورهاى دينى را تقويت مىكند.
1. توضيح المسائل مراجع، ج 2، ص 383.