سلام و ادب
آیه مورد نظر شما در سوره لقمان قرار گرفته است که چنین است:
وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِكَ إِنَّ أَنكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ (سوره لقمان، آیه19)
و در راه‏ رفتن خود ميانه‏ رو باش و صدايت را آهسته‏ ساز كه بدترين آوازها بانگ خران است
قرآن نصایح بسیاری از لقمان به فرزندش را نقل می‌کند. از جمله آن آیه فوق است.عبارت «إِنَّ أَنکَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الحَمِیرِ» تعلیلی بر دستور بلند نکردن صدای انسان است. زیرا بلند کردن صدا نشانه بزرگی و قدرت انسان نیست، همانگونه که می‌بینیم صدای الاغ صدای بلندی است اما این بلندی نه نشانه کمال است و نه نشانه بزرگی. به بیان دیگر، انسان باید از بلند کردن صدای خود پرهیز کند؛ زیرا صدای الاغ خیلی بلند است اما همگان بر زشتی آن اذعان دارند. و نباید فراموش کنیم این زشتی صدای الاغ از دیدگاه بشر است، یعنی این طور نیست که بگوییم خداوند از صدای الاغ بدش بیاید. چون آیه نصیحت است به بنی آدم، پس طوری حرف می زند که با دیدگاه خود انسان سازگار باشد. چون بشر از صدای الاغ کراهت دارد، این تعلیل برای بلند نکردن صدا مطرح شده است.