پرسش:
با سلام، سئوال من در مورد شیوه‌ی زندگی و میزان ساده زیستی در اسلام است:
با نگاه به زندگی ائمه‌ی معصومین نوعی زندگی ساده (زندگی در پایین‌ترین سطح رفاه اقتصادی جامعه) را می‌یابیم. آیا در صورتیکه شرایط حاکم بر آن جامعه را در زمان کنونی بیابیم ما نیز باید به تبعیت از ایشان اینگونه زندگی کنیم؟
پاسخ:
پبا عرض سلام و آرزوی توفیقات الهی
ائمه رهبران جامعه هستند و به عنوان الگو مطرح اند و باید زندگی آنان هم سطح محرومان جامعه باشد ولی افراد دیگر نمی توانند چنین باشند و لزومی هم ندارد.
وقتي كه اميرالمؤمنين در بصره بر "علاء بن زياد" براي عيادت او وارد شد، علاء به اميرالمؤمنين(ع) گفت: برادرم "عاصم بن زياد" عبايي بر تن كرده و خود را از دنيا آسوده نموده (گوشه نشيني و رهبانيت اختيار كرده است). حضرت فرمود: او را نزد من آريد. وقتي وارد شد، حضرت به او فرمود: " يا عديّ نفسه لد استهام بك الخبيث أما رحمت أهلك و ولدك ؛ اي دشمن نفس خويش! راه خبيثي بر خود هموار كردي امّا نبايد به زن و بچه ات رحم كني؟! " به حضرت گفت: شما با اين لباس خشن و زندگي فقيرانه و خوراك ناگوار زيست مي‌كنيد. پس چرا خود چنين هستيد؟ حضرت فرمود: من مانند تو نيستم. خداوند بر امامان و پيشوايان حق لازم كرده كه خود را با ضعيف ترين مردم تطبيق دهند تا بر فقرا سخت نگذرد.[1
امام مجتبي(ع) به جناده فرمود: " اعمل لدنياك كأنّك تعيش أبداً واعمل لآخرتك كأنّك تموت غداً ؛[2] براي دنيايت كار و تلاش كن مانند كسي كه هميشه در دنيا زنده خواهد بود و براي آخرتت طوري عمل كن و آمادگي داشته باش، مثل اين كه فردا خواهي مرد. ".
كار و تلاش و زندگي دنيوي به اندازه معقول از وظايف هر فرد است، ولي نبايد دنيا را اصل قرار داد و آخرت را فراموش كرد.
1.بحارالانوار، ج 63، ص 320
2. همان، ج 44، ص 139
