پرسش:
در مورد رنجاندن مومن توضیحاتی بفرمایید ممنون میشم.
پاسخ:
با سلام و عرض ادب
رنجاندن مومن و دل آزردن و دل شكستن اگر ناحق باشد، از مصاديق "ايذاء" مؤمن است و "ايذاء" و اذيت مؤمن از گناهان بزرگ محسوب مىشود. قرآن مجيد مىفرمايد: "كسانى كه مردان و زنان مؤمن را مىرنجانند، در حالى كه استحقاق آن را ندارند، بار بهتان و گناه آشكارى را به دوش كشيدهاند.(1)".
رسول خدا (ص) مىفرمايد: "هر كس مؤمنى را به ناحق اذيت كند، مثل اين است كه ده هزار مرتبه مكه معظمه و بيت المعمور راخراب
كرده و هزار فرشته مقرب را كشته باشد(2).
در جايى دیگر فرموده است: "كسى كه مؤمنى را بيازارد، گرچه به يك كلمه باشد، روز قيامت محشور مىشود، در حالى كه بين دو چشمش نوشته شده است: او از رحمت الهى محروم است و مانند كسى است كه كعبه و بيت المقدس را ويران كرده باشد و ده هزار فرشته را به قتل رسانده باشد.(3)".
از اين روايت بر مىآيد كه آزار رساندن و رنجاندن مؤمن، مانع ورود به بهشت مىشود مگر كسى كه اين گناه را مرتكب شده است، توبه نمايد و از عمل خود پشيمان گردد و يا در عالم برزخ كيفر گناه خود را ببيند. در اين صورت استحقاق ورود به بهشت را پيدا مىكند، يعنى اين گناه مانند گناهان ديگر به نحوى بايد جبران شود.
1. احزاب "33" آيه 58
2. مستدرك الوسائل ج 9، ص 100
3. ارشاد القلوب، ج 1، ص 77
