پرسش:
در مورد آيات 247 ـ 248 سوره بقره توضيح دهيد و شأن نزول آنها را بيان كنيد.
پاسخ:
با سلام و تشکر از حسن نظر و اعتماد شما
اين آيات داستان طالوت، جالوت و داوود را بازگو مي‌كند تا مايه پند و عبرت مؤمنان قرار گيرد كه مأمور به جنگ با دشمنان دين هستند و بدانند كه حكومت و غلبه همواره از آنِ ايمان و تقوا است، هرچند تعداد مؤمنان كم باشد، چنان كه خواري و نابودي از آنِ نفاق و فسق است، هرچند كه شمار اهل آن زياد باشد، زيرا بني اسرائيل (كه اين داستان مربوط به آنان است) تا وقتي كه در كنج خمود و سستي خزيده بودند، مردمي ذليل و توسري خور بودند، اما به محض اين كه قيام كرده و در راه خدا جنگيدند و مبارزه كردند، با پشتيباني كلمه حق، خداياري‌شان كرد، گرچه افراد صادقشان در اين ادعا اندك بودند، و اكثرشان هنگام قطعي شدن جنگ فرار كردند. از سوي ديگر به فرماندهي طالوت اعتراض كردند، نيز از نهري كه مأمور بودند از آن ننوشند، نوشيدند و با ديدن سپاه فراوان جالوت به طالوت گفتند: ما حريف جالوت و لشكريانش نمي‌شويم! خدا ياريشان كرد و بر دشمن پيروزشان ساخت. اينان دشمن را به اذن خدا خوار ساختند و داود، جالوت را كشت و مُلك وسلطنت در بني اسرائيل استقرار يافت، چنان كه حيات سياسي و اجتماعي از دست رفته آنان دوباره برگشت و سيادت و قوّت خود را باز يافتند. همه اين موفقيت‌ها در سايه ايمان بود كه وقتي با لشكريان جالوت رو به رو شدند گفتند: "پروردگارا به ما صبر و استواري ببخش و ما را ثابت قدم بداري و بر شكست كافران ياري فرما".
اين ماجرا عبرت و الگويي است براي مؤمنان هر عصري كه اگر راه گذشتگان صالح را در پيش گيرند، بر دشمنان غلبه خواهند كرد، البته تا وقتي كه مؤمن و به شرايط ايمان وفادار باشند(1).
جهت آشنايي بيشتر با مضامين اين داستان، تفسير آيات 246 ـ 242 را كه مربوط به همين داستان است، از تفسير الميزان و نمونه مطالعه فرماييد.
پي‌نوشت‌ها:
1. ترجمه تفسير الميزان، ج 2ن ص 430.
