پرسش:
در انتهاي سوره مائده که حواريون تقاضاي مائده آسماني مي نمايند خداوند ضمن پذيرش تقاضاي مذکور کساني که پس از نزول مائده آسماني کفر ورزند را به عذاب شديد تهديد کرده است اين عذاب شديد چه بوده است؟
پاسخ:
با سلام وتشکر از حسن اعتماد شما
در تفسير آمده است که : سفره آسماني نازل مي‌شد و آن ها بر سر آن سفره جمع مي‌شدند و مي‌خوردند، سپس سفره به آسمان مي‌رفت؛ طبقه اعيان و اشراف تصميم گرفتند که مستمندان را از شرکت در اين سفره خدادادي منع کنند، خداوند نعمت را از آن ها گرفت و آن ها را به صورت بوزينگان و خوکان درآورد.
خداوند 332 نفر از مردان آن ها را که در آغوش زن‌هاي خودآرميده بودند، به صورت خوك درآورد. اين خوك‌هاي مسخ شده در راه ها و معابد گردش نموده و از مدفوعات ديگران تغذيه مي‌كردند. مردم‌‌که اين صحنه را مي ديدند ، به حال‌آنان‌گريه مي‌كردند و خانواده‌هاي‌‌آن ها نيز شب و روز شيون مي‌كردند که سرانجام پس‌‌از سه روز به هلاکت رسيدند.(1)
امتيازي‌‌که خدا به آنان داد ، منحصر به امت معاصرشان نبوده، بلكه آنان را از تمام اهل عالم و براي هميشه(در نزول مائده آسماني به اين کيفيت) ممتازشان‌كرد. سزاوار بود که عذابشان هم مانند تقاضايشان بي‌نظير باشد. البته به اين معنا نيست‌‌که شدت و دردناکي اين عذاب از تمامي عذاب‌هاي امت هاي ديگر بيش تر باشد، بلکه اين عذاب در باب خود عذابي است بي‌نظيرکه مخصوص اين امت مي‌باشد.(2)
پي‌نوشت‌ها:
1. ترجمه مجمع البيان، ج 7، ص 242.
2. ترجمه تفسير الميزان، ج 6، ص 342.
