پرسش:
چرا ما آدما در مقابل هشدارهای قرآن بی تفاویم و خیلی راحت از کنارش میگذریم؟و هیچ تحولی در زندگیمان ایجاد نمی شود؟
پاسخ:
سلام علیکم
علت اینکه ما احتمالا به یکی از دو آفت زیر مبتلا شدیم:
1-مبتلا به بیماری ضعف ایمان و کمبود یقین هستیم. و در یک کلمه قیامت باورمان نشده است.
2-غرور بی جا نسبت به رحمت خدا و شفاعت اولیاء خدا در فکر ما بوجود آورده و کار ما را به بی پروایی و بی مبالاتی در امر دین خدا کشیده است.
در صورتی که همین یک آیه از قرآن کریم باید برای ما کافی باشد و ما را دگرگون سازد.
آیه 71,سوره مبارکه مریم
"و ان منکم الا واردها کان علی ربک حتما مقضیا"
هیچ یک از شما نیست مگر اینکه ورود به جهنم خواهد داشت.
آنگاه آنان که را که پرهیزگار بودن نجات می دهیم و تجاوزگران را در میان جهنم به زانو در می آوریم.الته مقصود از ورود به جهنم اشراف پیدا کردن به جهنم است که لازمه ی عبور از صراط است و صراط از متن جهنم کشیده شده و همه باید از آن عبور کنند تا به بهشت برسند یا در بین راه به میان جهنم سقوط کنند.
بله ،همین یک آیه کافیه که انسان را بلرزاند تا پیش خود فکر کند که ورودم به جهنم حتمی و نجاتم مشکوک است.نمیدانم از الذین اتقوا هستم که ناجی باشم یا از ظالمینم که هلاک گردم؟
قلب انسان مومن از این آیه پیوسته ترسان و چشمش گریان است تا لحظه ای که خود را ببیند که به سلامت از صراط عبور کرده و مقابل درب ورودی بهشت ندای بشارت آمیز خازن جنت را بشنود که:آیه 73 سوره مبارکه زمر
"سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین"
خوش آمدید !داخل شوید و با سلامت و امنیت همیشگی خوش باشید.
موفق باشید.
