گرايش انسان به خوبي‌ها بيشتر است يا بدي‌ها؟

پرسش:

گرايش انسان به خوبي‌ها بيشتر است يا بدي‌ها؟

پاسخ:

با سلام و ادب و سلامتي،از ارتباط شما با سایت طلبه پاسخگو سپاسگزاریم

گرايش ذاتي انسان به خوبي‌ها بيشتر از بدي‌ها است و عوامل دروني و بيروني هدايتگر انسان به خوبي‌ها زيادتر از بدي‌ها است. قرآن كريم مي‌فرمايد:

"خداوند ايمان را براي شما دوست داشتني ساخت و آن را در دل‌هايتان بياراست و(در مقابل) كفر و نافرماني و گناه (بدي‌ها) را منفور گردانيد، اين چنين افرادي هدايت يافتگان مي‌باشند".(1)

در حديث آمده است كه فطرت انسان كمال طلب و خداجو است اما پدر و مادر يا خانواده (از طريق وراثت، شيوة تربيت و آموزش‌هاي غلط) او را به سوي بي‌ديني و فساد اخلاقي سوق مي‌دهند.

اگر مي‌بينيم كه انسان‌ها به سوي بدي‌ها گرايش دارند، دليلش آن است كه فطرت (كمال طلب و متنفر از بدي‌ها) به صورت يك گرايش و استعداد بالقوه است كه براي فعليت يافتن و تأثيرگذاري در تكامل انسان لازم است با برنامه‌ريزي آگاهانه زمينة ظهور و بروز و تربيت صحيح آن فراهم شود، در حالي كه بدي‌ها و گناهان (كه محرّكش "هواي نفس" مي‌باشد) وابسته به غرايز و اميال دروني بالفعلي است كه از بدو تولد (بدون آن كه نيازمند به تربيت و فضاسازي باشد) به تدريج ظهور و بروز پيدا مي‌كند، از اين رو دست‌يابي به هدف‌هاي غريزي و برآوردن خواسته‌هاي نفس امّاره، آسان است به همين دليل و نيز به خاطر آن كه نتايج و لذت‌هاي فعاليت‌هاي غريزي نقد و فوري يا زودرس مي‌باشد، از جذابيت بيشتري برخوردار است و انسان‌هاي زيادتري را اسير خويش مي‌سازد.

معمولاً انسان از لذت پايدار غفلت مي‌كند و به لذت زودگذر دل‌خوش مي‌كند، از اين رو به گناه كشيده مي‌شود.

 

  1. حجرات (49) آيه 7.

چھاپیے   ای میل

Comments (0)

There are no comments posted here yet

Leave your comments

  1. Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location