پرسش:
چه دليلي داريم كه خدا به ما دروغ نگويد، چون او توان هر كاري را دارد؟
پاسخ:
با سلام و ادب سلامتي، سعادت و موفقيت شما را از درگاه ايزد منان خواستاريم
از ارتباط جنابعالی با سایت طلبه پاسخگو سپاسگزاریم
دروغ يك بيماري رواني است كه برخاسته از نياز، كاستي و جهل است. دروغگو يا به چيزي نياز دارد كه مي خواهد با دروغ به آن دست يابد، يا از روي جهالت و ناداني، خوشبختي و كاميابي خود را در دروغ مي بيند ، يا نقص و كمبودي دارد و تصور مي كند كه با دروغ گفتن شخصيت تازه و بهتري به دست مي آورد، ولي خداوند كه از هر جهت كامل است و هيچ گونه نقص و نياز و جهلي ندارد، و داراي قدرت نا محدود است، نيازي به گفتن دروغ ندارد.
سخنان خداوند اگر به صورت امر و نهي باشد،و ظايف عملي بندگان را تعيين مي كند و دروغ و راست در مورد آن معنا ندارد. اما اگر به صورت خبر از حقايق موجود يا حوادث گذشته و آينده باشد، به صدق و راستي توصيف مي گردد، چنان كه قرآن كريم مي فرمايد: "ومَن أصدق من الله حديثاً(1)؛ چه كسي راستگوتر از خداوند در سخن است؟".
اضافه بر اين اگر خدا راستگو نباشد،نقض غرض لازم مي آيد، زيرا سخن گفتن خدا از شئون ربوبيت الهي و تدبير جهان و انسان و بر اساس علم و حكمت و به منظور هدايت مخلوقات و فراهم كردن وسيله شناخت هاي صحيح براي مخاطبان است. اگر امكان مخالفت با واقع (دروغ) باشد، اعتمادي بر آن نخواهد بود و موجب نقض غرض خواهد شد و خلاف حكمت الهي خواهد بود.(2)
يعني خداوند با توجه به حكمت و تدبير خود، مي خواهد بندگان را به راه راست هدايت كند و اگر دروغ بگويد با هدف و حكمت خودش ناهمگوني دارد. اگر حتي امكان و احتمال دروغگويي باشد، اعتمادي بر كلام الهي نخواهد بود و چون بندگان اعتماد به كلام خدا نداشته باشند، عمل به آنها نخواهند كرد، پس هدف از كلام الهي كه هدايت انسان ها است، از بين خواهد رفت.
بنابر اين نه تنها عقلاً دروغ و كلام مخالف با حقيقت و واقعيت از خداوند متنفي است، بلكه حتي احتمال امكان آن نيز نمي‌رود.
- نساء (4) آيه 87.
- مصباح يزدي، آموزش عقايد، ص 93.
