پرسش:
چرا خداوند انسان هاي بد را مجازات نمي كند تا سرمشق ديگران قرار گيرند؟
پاسخ:
با سلام و ادب
از آيات و روايات استفاده ميشود، سنت الهي بر تأخير عذاب تا روز قيامت قرار گرفته و هرگونه محاسبه و جزا در سراي آخرت صورت ميگيرد و دنيا سراي عمل است. مولاي متقيان ميفرمايد: "امروز موقع كار است و محاسبهاي نيست و فردا هنگام محاسبه است و كاري نيست".(1)
اين تأخير طبق مصالحي است كه در قرآن به آنها اشاره شده است، از جمله اين كه تأخير به جهت آزمايش ميباشد، يا به جهت مهلت دادن به كافران.
از ديگر سو در تاريخ و آيات آمده كه برخي اقوام در دنيا دچار عذابهاي سختي شدند كه هيچ يك از ستمگران باقي نماندند. اين عذاب دنيوي است كه خدا بر آن ها نازل نموده اما محاسبه و جزا در سراي ديگر است. خداوند بعد از نقل سرگذشت قوم عاد، و اعمال زشت آن ها ميفرمايد: "(براي) آنان در اين جهان و روز قيامت لعنت (و نام ننگين) ماند".(2) در چهار مورد در آيات "عذاب" به صفت "غليظ" توصيف شده است. با دقت در اين آيات به نظر ميرسد كه عذاب غليظ مربوط به سراي ديگر است، مخصوصاً آيات سوره ابراهيم كه با صراحت حال دوزخيان را بيان ميدارد. بايد هم چنين باشد، چرا كه هر اندازه عذاب دنيا شديد باشد، باز در برابر عذاب آخرت كم اهميت است.(3)
از طرف ديگر عذاب آنها در دنيا، سيل، زلزله، صاعقه و... است كه با آن، همگي نابود شده و از دنيا رفتند. اين گونه حوادث براي ديگران و انسانهاي مؤمن نيز ممكن است پيش آيد، يا مرگي كه در اثر حوادث براي مؤمنان پيش ميآيد.
اين گونه عذابها براي كافران در دنيا (كه برخي به گونه مصيبت يا آزمون براي مؤمنان نيز پيش مي آيد) نميتواند مانع حساب قيامت و كيفر عذاب اخروي باشد.
پينوشتها:
- نهج البلاغه، خ 42.
- هود (11) آيه 60.
- تفسير نمونه، ج 9، ص 142.