پرسش:

دو سال قبل روز یكشنبه ای برای اقامه نماز ظهر به سوی حرم مقدس رضوی (ع)در حرکت بودم.حوالی بست طبرسی، سید روحانی بسیار پیری كه دست اورا پسری حدود 12 ساله گرفته بود ،با اشاره دست مرا به سوی خود خواند ودر حالیكه بدلیل كهولت سخنان او كاملا مفهوم نبود،چند دقیقه ای با من صحبت کرد و بصورت خلاصه چنین گفت:من از سادات حسینی مكه هستم ، نماز جمعه را در كربلا خوانده ام -آنزمان رفت وآمد به عراق ممنوع و مرز بسته بود-اشاره به عبای خود كرده وگفت كه این عبا از غیب به من اعطا شده است،سپس چندین بار و با تاكید بشارت عظیمی راجع به آینده من داد که قبلا چندین بار خوابهایی در همان مضمون و مایه دیده بودم(که بعضی از آنهابصورت شرفیابی بحضورمعصومین علیهم السلام بود )،از آنجا كه حقیر خود را لایق بسیار بسیار كمتر از آن هم نمیدانم،باور نكردم،ولی او اصرار كرد ودرخاتمه با محبت بسیار با حقیر معانقه نموده و سپس دست به صورت و محاسن من كشیده وبه روی خود مالید و خدا حافظی نمود. سئوال:آیا او راست میگفت؟ آیاشیطان بود وبصورت انسان متمثل شده بود؟شاید اینها هذیانهای یك بیمار روانی بود؟آیا یکی از اولیای الهی بود؟ لطفا راهنمائی ام كنیدکه چگونه صحت وسقم گفته های او دریابم؟ اآیا راهی برای فهمیدن آن وجود دارد؟

 پاسخ:

برادر گرامی با سلام و سپاس از مکاتبه و ارتباط شما
قبل از پاسخ به پرسش شما ببینیم امکان ارتباط با امام زمان وجود دارد یا خیر؟
در مسئله ارتباط و ديدار با آن حضرت در دوران غيبت كبري دو ديدگاه وجود دارد.:
 گروهي معتقدند كه تشرف امري ممكن و شدني است و بهترين دليل بر امكان آن را وقوعش مي‏دانند و مي‏گويند ملاقات و تشرف در اين دوره مكرر اتفاق افتاده است.
عده‏اي ديگر، ملاقات را امري غير ممكن مي‏دانند و هر يك از آن دو گروه دلايلي براي اثبات عقيده خويش اقامه مي‏كنند.
دلايل قائلين به عدم امكان ملاقات
اين گروه چهار دليل بر عدم امكان تشرف اقامه كرده‏اند كه عبارتند از:
1 - توقيع آن حضرت به علي بن محمد سمري - آخرين نايب خاص.
2 - رواياتي كه دلالت دارند آن حضرت درميان مردم زندگي مي‏كند. او مردم را مي‏بيند و مي‏شناسد ولي مردم او را نمي‏شناسند.
3 - رواياتي كه دلالت دارند آن حضرت در موسم حج حضور دارند ولي مردم او را نمي‏شناسند.
4 - رواياتي كه دلالت دارند، دوران غيبت، دوران امتحان شيعه است.
اما مهم‏ترين دليل آن‏ها نامه يا توقيع شريفي است كه از ناحيه مقدسه آن حضرت به دست ابوالحسن سمري رسيده است و حاوي معجزه‏اي مي‏باشد. بقيه دلايل ادعايي آنان دلالتي روشن ندارد و قابل توجيه است؛ زيرا آن روايات بر نفي رؤيت و مشاهده عموم مردم دلالت دارد. كسي نيست كه مدعي باشد همه مردم در هر وضعيتي مي‏توانند به فيض زيارت آن حضرت در موسم حج يا غير آن نايل گردند و از فيض وجودش به طور مستقيم بهره ببرند.
در مورد فردی که شما دیده اید و به شما آن حرف ها را زده است نمی توان به صورت قطعی حکمی را صادر کرد ولی حرف او برای شما حجت نیست. زیرا هیچ دلیل قانع کننده ای نمی تواند ارائه کند که واقعا به حضور امام زمان رسیده است ولزومی هم ندارد که به شدت با او برخورد کنید و آن را انکار کنید.
از سوی دیگر کسانی که توفیق تشرف به محضر آن بزرگوار پیدا کنند آن را د ربوق وکرنا نمی کنند و در خیابان جلوی افراد را نمي گیرند که من به محضر آقا تشرف پیدا کردم و او چنین و چنان گفت.
شاید داستانی که نقل کردید ، واقعیت داشته باشد ، اما نمی توان بر آن اعتماد کرد ، یا زندگی خود را براساس آنها شکل داد . در ضمن راهی برای فهم حقیقی یا غیر حقیقی بودن آن نیز وجود ندارد . هم چنین  افراد زیادی هستند که در صدد سوء استفاده از این مسائل هستد.
 به نظر می رسد شما  بايد به این حرف ها اعتنا نکنید و به آن ترتیب اثر ندهید و سعی کنید با تکلیف به وظایف دینی و ترک محرمات الهیه و مراقبت بر واجبات و تکالیف الهی ، رضایت الهی را به دست آورید و مورد عنایت ائمه اطهار و وجود مبارک امام زمان قرار گیرید و ارتباط معنوی با آن حضرت پیدا کنید .
هم چنان که قبلا گفتیم راهی برای تعيين صحت و سقم چنین حرف هایی وجود ندارد ؛ زیرا می تواند چیزی شبیه  مکاشفه های عرفانی باشد که نمی توان به این سادگی ان را پذیرفت و نه به سادگی آن را رد کرد.