پرسش:

در مورد مجازات زناکار در آخرت روایاتی داریم؟ چند نمونه رو ممنون میشم بفرمایید.

پاسخ:

با سلام و ادب

بله روایت های متعددی در مورد عذاب این افراد در آخرت داریم که اشاره می کنم:

امام باقر(ع) فرمود: «زنا شش اثر دارد: سه اثر در دنيا ،سه اثر در آخرت، اما آثار دنيائي زنا، اين است که آبرو را مي‌برد، رزق و روزي را کم مي‌کند . مرگ و نيستي را نزديک مي‌نمايد. اما آثار آخرتي آن : غضب پروردگار . سختي حساب .ورود به آتش .جاودان ماندن در آن ».(1)

عذاب برزخي زناکار:
نيز فرمود: کسي که به زن مسلمان يا يهودي يا نصراني يا مجوسي، آزاد يا کنيز زنا کند ،سپس توبه نکند و با اصرار به اين گناه از دنيا برود، خداوند در قبر سيصد درِ‌عذاب را باز مي‌فرمايد که از هر در مارها و عقرب‌ها و افعي‌هايي از آتش بيرون مي‌آيند، پس مي‌فرمايد تا روز قيامت بسوزد».

بوي گند زناکار در صحراي محشر:
« چون از قبرش بيرون شود ،از بوي گندش مردم اذيت مي‌شوند .پس به اين بوي زننده شناخته مي‌شود و دانسته مي‌گردد که زناکار است تا اينکه امر مي‌شود او را به آتش برند .خداوند محرمات را حرام و حدودي را تعيين فرموده، پس هيچ کس از خداوند غيرتمندتر نيست و از غيرت الهي است که فواحش را حرام فرمود».(2)

همه، زناکاران را در محشر لعنت مي‌کنند:
حضرت امير المؤمنين(ع) فرمود: «در روز قيامت به امر خدا، بوي گندي وزيده مي‌شود که تمام اهل محشر ناراحت مي‌شوند، تا اينکه نفس کشيدن بر آن ها مشکل مي‌گردد، پس منادي ندا مي‌کند: آيا مي‌دانيد اين بوي گند چيست؟ گويند: نمي دانيم و سخت ناراحتمان کرده، پس گفته مي‌شود: اين بوي عورت زناکاران است که بدون توبه از دنيا رفته‌اند .پس آن ها را لعنت کنيد که خدا آن ها را لعنت کرده . در محشر همه آن ها را نفرين مي‌کنند و مي‌گويند :خدايا زناکاران را لعنت فرما».(3)

زنا مرگ ناگهاني و فقر مي‌آورد:
حضرت رسول(ص) فرمود: «هرگاه پس از من زنا زياد شود، مرگ ناگهاني زياد خواهد شد».(4)
و فرمود: «زنا موجب فقر است و آبادي‌ها را ويران خواهد نمود».(5)

فساد نسب و تربيت طفل:
حضرت صادق(ع) : «خداوند زنا را حرام فرمود براي اينکه سبب فسادهايي مانند قتل نفس و از بين رفتن نسب‌ها و ترک تربيت اطفال و به هم خوردن ارث مي‌شود».(6)

زناي محصنه:
اگر با زن شوهردار زنا شود ،حرمت و عقوبت آن شديدتر خواهد بود. حد زنا صد تازيانه ولي حد زناي محصنه قتل و سنگسار است.
حضرت صادق(ع) فرمود: «روز قيامت سه طايفه‌اند که خداوند با ايشان سخن نمي‌گويد و ايشان را پاکيزه نمي‌فرمايد و براي شان عذاب دردناکي است. از اين سه طايفه زني است که بر فراش شوهرش زنا دهد».(7) يعني در حالي که شوهر هست ، زنا دهد.
حضرت رسول(ص) فرمود: «کسي که با زن شوهردار زنا کند ، در جهنم از عورت هر دو چرک خارج مي‌شود به مقدار پانصد سال راه . اهل جهنم از بوي گند آن دو در اذيت خواهند بود و عذاب شان از همه شديدتر است».(8)

قـال النـبـى صـلى الله عـليـه و آله : ان لاهل النار صرخة من نتن فروج الزناة فاياكم و النرنا فيه ست خصال ثلاث فى الدنيا و ثلاث فى الآخرة فاما التى فـى الدنيا فانه يذهب بهاء الوجه و يورث الفقر و ينقص العـمـر و امـا التـى فـى الآخـرة يـوجـب سـخـط الله وسـوء الحـسـاب و عـظـم العـذاب ان الزنـاة يـاتـون يـوم القـيـمـة تشعل فروجهم نارا يعرفون بنتن فروجهم .
پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود: به درستى كه براى اهل آتش ناله و فريادى هست از بوى گند فرجهاى زناكاران ، پس حذر كنيد و دورى نماييد از زنا. پس به درستى كه در آن شش خصلت است كه عقوبت اين گناه است سه چيز در دنيا و سـه چـيـز در آخـرت . امـا آنـچـه در دنـيـا اسـت اول ايـنـكـه : نـور صورت را مى برد. دوم اينكه : سبب فقر مـى شـود. سـوم آنكه : عمر زانى كوتاه مى شود. و اما آنچه در آخرت است اول اينكه : سبب غضب حق تعالى مى گردد. دوم ايـنـكـه : سـبـب سـختى محاسبه قيامت مى گردد. سوم اينكه : عـذاب سـخت براى آن هست . به درستى كه روز قيامت زانيان مـى آيـند در حالى كه آتش از فرجهاى آنها شعله مى كشد. و به بوى بد و گند فرجهايشان شناخته مى شوند.
قـيـل قـالت المـعـتزلة فى مجلس الرضا عليه السلام ان اعـظـم الكـبـائر القـتـل لقـوله تـعـالى : و مـن يـقـتـل مـومـنـا مـتـعـمـدا فـجـزاؤ ه جـهـنم خالدا(224) الآيه و قـال الرضـا عـليـه السـلام : اعـظـم مـن القـتـل عـنـدى اثـمـا و اقـبـح مـنـه بـلاء الزنـا لان القـاتـل لم يـفـسـد بـضـرب المقتول غيره و لا بعده فسادا و الزانـى قـد اقـسـد النـسـل الى يـوم القـيـمـة و احـل المـحـارم . فـلم يـبـق فـقـيـه الا قبل يديه و اقربما قاله .
گـفـته شده كه : جماعت معتزله كه يكى از فرق اسلام هستند در مجلسى كه حضرت عليه السلام تشريف داشتند راجع به بـزرگـتـريـن گـنـاهـان در اسـلام مذاكره نمودند. پس همگى اتـفـاق كـردند كه قتل و كشتن شخص مؤ من بزرگترين گناه اسـت ، چـون خـدا مـى فـرمايد: كسى كه مؤ منى را عمدا بكشد جزاى او جهنم است هميشه ...
حـضـرت رضـا عـليـه السـلام فـرمـود آنـچـه گـنـاهـش از قـتـل نـزد مـن بـيـشـتر است و بلاى آن قبيح تر است زناست ؛ بـراى ايـنـكـه قـاتل با كشتن مقتول فسادى به غير كشتن او انـجام نمى دهد و بعد از كشتن او ديگر فسادى بر آن نيست . و زانـى نـسـل را تـا روز قـيـامـت فـاسـد و تـبـاه مـى كـنـد و حـرامـهـايـى را حـلال مى كند پس فقيهى در مجلس نماند مگر ايـنـكـه دسـت مـبـارك آن حـضـرت را بـوسـيـد و بـه درسـتى فرمايش آن حضرت اقرار كرد.
و قـال صـلى الله عـليـه و آله : اذا كـانت فيكم خمس رميتم بـخـمس اذا اكلتم الربا رميتم بالخسف و اذا ظهر فيكم الزنا اخـذتـم بـالمـوت و اذا جـارت الحكام ماتت البهائم و اذا اظلم اهل الملة ذهبت الدولة و اذا تركتم السنة ظهرت البدعة .
پـيـغـمـبـر صـلى الله عليه و آله فرمود: زمانى كه در شما پـنـج خـصـلت ظاهر شود به پنج بلا گرفتار خواهيد شد: وقـتـى ربـا خـوارى را پـيـشـه خـود سـاخـتـيـد بـه نـقـص امـوال مـبـتـلا مـى شـويد وقتى در ميان شما زنا ظاهر شد به مـرگ ناگهانى مبتلا مى شويد وقتى حاكمان ظلم كردند به مردن حيوانات مبتلا مى شويد وقتى ملتى ظلم كردند دولت و قـدرت آنـهـا از دسـت مـى رود و دشمن بر آنها مسلط مى شود. وقتى سنتهاى دينى را ترك كرديد بدعتها ظاهر مى گردد.
و قال صلى الله عليه و آله : ما نقض قوم عهدهم الا سلط عـليـهـم عـدوهـم و مـا جـارقـوم الا كـثـر القـتـل بـيـنـهـم و ما منع قوم الزكوة الا حبس القطر عنهم و لا ظـهـرت فـيـهـم الفاحشة الا فشافيهم الموت و ما يخسر قوم المكيال و الميزان الا اخذوا بالسنين .
پـيـغـمبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: هيچ مردمى عهد شكن نشدند مگر اينكه دشمن آنها بر آنها مسلط گرديد و هيچ قـومـى ظلم نكردند مگر اينكه كشتار در بين آنها زياد شد. و هـيـچ قومى از پرداخت زكات امتناع نكردند مگر اينكه از آمدن باران ممنوع شدند.
و در ما بين آنها عمل عفت و فحشاء ظاهر نشد مگر اينكه در ميان آنـهـا مرگ مفاجات شيوع پيدا كرد. و هيچ قومى كم فروشى نكردند مگر اينكه به خشكسالى مبتلا شدند.
و قـال صـلى الله عـليـه و آله : اذا عـمـلت امتى خمس عشر خـصـلة حـل بـهـم البلاء اذا كان الفى ء دولا و الامانة مغنما و الصـدقـة مـغـرمـا و اطـاع الرجـل امـراءتـه و عصى امه و بر صديقه و جفا اءباه و ارتفعت الا صوات فى المساجد و اكرم الرجل مخافة شره و كان زعيم القوم ارذلهم ولبسوا الحرير و اتـخـذوا المـغـنـيـات و شـربـوا المـخـمـور و اكـثـروا الزنا فـارتـقـبوا عند ذلك ريحا حمراء و خسفا اومسخا او ظهر العدو عليكم ثم لا تنصرون .
پـيـغـمـبر صلى الله عليه و آله فرمود: هر گاه امت من داراى پـانـزده خـصـلت شـدنـد و بـه آن عـمـل كـردند بلا بر آنها نازل خواهد شد: 1ـ وقتى كه غنيمت جـنگى را دولت شخصى خود كردند. 2ـ امانت را غنيمت شمرده و تصرف كردند. 3ـ صدقه دادن را براى خود ضرر حساب كـردنـد. 4ـ از زنـان اطـاعـت و مـادران را نـافـرمـانـى و اذيـت كـردنـد. 5ـ بـه رفـيـقـان نـيـكـى و پدران را اذيت كردند 6ـ صـداهـا را در مـسـجـد در غير از اذان بلند كردند 7ـ از ترس شـر اشـخـاص آنـهـا را گـرامـى و مـحـتـرم داشـتند. 8ـ افراد رذل و پـسـت در مـيـان مـردم رئيـس و زعـيـم باشند. 9ـ لباس حـريـر و ابـرايشم پوشيدند 10ـ زنهاى خواننده در مجالس عـمـومـى و خـصـوصـى آوردنـد. 11ـ شـرب خـمر كردند 12ـ عـمـل مـنـافـى عـفـت در مـيـان آنـهـا شـايع گرديد. پس در اين حال انتظار داشته باشند باد سرخ يا زمين شكافته شدن و آنـهـا را فـرو بـردن يـا مـسـخ شدن و از صورت آدمى خارج شـدن يـا دشـمـن بـر آنـهـا غـلبـه كردن و از هيچ جانب يارى نشدن .(9)

قبر جنازه زناكار را قبول نكرد
طبق قاعده كلى ، كه تمام اشياء عالم احساس و شعور دارند، زمين هم از اين قاعده و قانون بيرون نيست . هم احساس و شعور دارد و هم افراد نيك و بد را مى شناسد. به بعضى از جنازه ها ((مرحبا)) و خوش آمد و به بعضى ديگر ((لامرحبا)) و خوش نيامدى مى گويد: بعضى را قبول مى كند و بعضى را بيرون مى اندازد. در اين باره به داستانى كه در ذيل آورده مى شود توجه كنيد.
نقل شده است : در زمان امام صادق عليه السلام زنى بود كه زنا مى داد و از راه زنا آبستن مى شد؛ چون وضع حمل مى كرد از ترس اين كه مبادا خويشان و اقوامش از عمل او اطلاع پيدا كنند( فقط مادرش از عمل او اطلاع داشت ) فرزندان خود را به آتش مى سوزاند؟!
وقتى از دنيا رفت او را دفن كردند و قبر او را قبول نكرد و جنازه را بيرون انداخت ! قبر ديگرى كندند و او را داخل آن كردند و سرش را پوشاندند باز قبر شكافته شد و جنازه را بيرون انداخت !
خويشان او خدمت امام صادق عليه السلام آمدند و داستان را براى آن بزرگوار نقل كردند. فرمود: مادرش را خبر كنيد بيايد. وقتى آمد از او پرسيد: دخترت در دنيا چه اعمال زشتى را مرتكب مى شد؟
عرض كرد: دختر من زنا مى كرد و بچه هايى كه از زنا به وجود مى آمدند به آتش مى سوزاند تا كسى بر اعمال او آگاه نشود.
حضرت فرمود: زمين جنازه اين زن را قبول نمى كند؛ چون او خلق خدا را به عذابى كه مخصوص خداوند است (يعنى به آتش سوزاندن ) عذاب مى كرد.
پس از آن فرمود: قدرى از تربت جدم حضرت سيدالشهداء، حسين عليه السلام را در قبرش بگذاريد تا زمين او را قبول كند. خويشان او قدرى تربت امام حسين عليه السلام را همراه او دفن كردند ديگر قبر او را بيرون نيانداخت .(10)
تنها آثار زنا در عالم قبر و قيامت ظاهر نمى شود بلكه در دنيا هم ظاهر خواهد شد. از جمله ، هر كس با زن ها و دخترهاى ديگران زنا كند، با زن يا دختر و خواهر او زنا خواهند كرد. روايات و داستان هايى در بحار ولئالى الاخبار و ديگر كتب وارد شده است كه تذكر آن ها ما را از روش كتاب بيرون مى برد طالبين مى توانند به آن ها رجوع كنند.

1. فروع کافي، باب الزنا، ج 5، ص 541.

2. وسائل الشيعه، کتاب نکاح، باب 9، ص 243.

3. همان، باب 10، ص 243.

4. همان، ص 231.

5. همان، باب 1، ص 233.

6. همان، ص39.

7. همان، باب 16، ص 247.

8. همان.

9.ترجمه ارشاد القلوب ديلمى باب هفدهم.

10.خزينه الجواهر، ص 234.